Tabula rasa να ήμουν και να ξαναγράφονταν όλα από την αρχή.
Να μην πονά η καρδιά μου κάθε φορά που με ταπεινώνεις και τσαλακώνομαι…
Ένας λυγμός συνοδεύει τον καημό μου και έτσι πέφτω σ’ έναν σκοτεινό λαβύρινθο…
Tabula rasa και θα ζωγράφιζα χαρούμενες εικόνες…
Πεταλούδες, ίσως, πάνω σε αγριολούλουδα.
Αφήστε το σχόλιο σας