"Το έξυπνο πουλί από την μύτη πιάνεται"α. Είμαστε αυτό που ζήσαμε. Είμαστε οι επιλογές τη δεδομένη στιγμή, από τη συλλογή των καλύτερων στιγμών της ζωής μας που πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε. Είμαστε αυτοί που βιώσαμε τις πιο άσχημες στιγμές, όταν οι άλλοι μας προδώσαν, μας ξεγέλασαν, μας χρησιμοποίησαν, μας έκλεψαν. Είμαστε εμείς όταν μας πρόσβαλαν, όταν αφήσαμε να συμβούν όλα αυτά, όταν πιο έξυπνοι ακόμη και από μια αλεπού αφεθήκαμε να βιώσουμε το τυχαίο που έριξε
Υπάρχει μια ανεμπόδιστη ροή σε ό,τι κάνει. Δεν βιάζει τίποτα αλλά και δεν επιτρέπει να δείχνουν ή να δείχνει πιέσεις και αναγκαιότητες και σκοπιμότητες. Είναι ένας άνθρωπος του κόσμου τούτου, ένας Έλληνας. Είναι σημαντικό να μπορεί κανείς να διατηρεί την καταγωγή του, σε χώμα, σε γλώσσα, σε πολιτισμό, σε αρχές, σε φυτά, σε μυρωδιές, σε τοπία. Είναι σημαντικό ένας άνθρωπος να ταξιδεύει, να γίνεται παγκόσμιος, να γίνεται κάτοικος της γης. Επιθυμητό αποτέλεσμα, λοιπόν;
Choice
O Λόγος που αναπτύχθηκε από τους Έλληνες στον τόπο που ονομάζουμε ακόμη και τώρα Ελλάδα, από τους αρχαίους χρόνους, έχει εκτοπιστεί σχεδόν ολοκληρωτικά από την εικόνα και την υλική χειροπιαστή πράξη είτε αυτή είναι ηθική είτε όχι. Η ρητορική τέχνη και όπως λέει ο λαός «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε» βέβαια ακόμη χρησιμοποιείται με την έννοια των Σοφιστών [1], όμως σε μια σύγχρονη εκδοχή, άρα έχουμε μία ακόμη έκπτωση του Λόγου. Δεν αρνούμαι την φιλοσοφική προσέγγιση των Σοφιστών την
Σαν τα δυο μου μάτια… Κλείνω αυτήν την μικρή ημερολογιακή ενότητα, με τους γιατρούς της ζωή μου, με έναν ακόμη γιατρό που ευτύχησα να έχω σε μια πολύ ευαίσθητη επέμβαση. Επέμβαση στα δυο μου μάτια. Για τον οφθαλμίατρο Ευστράτιο Παροικάκη μόνο καλά λόγια έχω, μόνο θαυμασμό και σεβασμό τρέφω. Πριν πολλά χρόνια ένας άλλος οφθαλμίατρος, που επισκεπτόμουν για να παρακολουθεί την μυωπία μου και την υγεία των ματιών μου, θέμα που είχα από την παιδική ηλικία, με έκανε να σκεφτώ πολύ πάνω
Στην αίθουσα προβολής η πρώτη γνωριμίαΟ ορθοπεδικός Παντελής Κ. Νικολάου ήταν πράγματι όπως τον έχουμε στο μυαλό μας. Γοητευτικός, άνετος, επικοινωνιακός, ειλικρινής, ανιδιοτελής, ρεαλιστής. Είχα ακούσει γι’ αυτόν και έκλεισα μετά το ατύχημά μου ραντεβού. Θα με έβλεπε έξι μήνες μετά. Αυτά όλα το 2002. Εντωμεταξύ, καθότι πήγαινα με βοήθεια, δεν μπορούσα να περπατήσω μόνη μου, έβλεπα άλλους γιατρούς. Με παρότρυνση των δικών μου ανθρώπων είδα τουλάχιστον έξι πολύ καλούς γιατρούς
Τροποποιώντας τη συνταγή ή ένα παιχνίδι επιβίωσηςΤο αφιέρωμα αυτό ένα πολύ μικρό σε σχέση με το μέγεθος της συμβολής αυτών των ανθρώπων στη ζωή μου. Σήμερα θα μιλήσω για τον γιατρό μου από την νεανική μου ηλικία, τον οικογενειακό μας γιατρό αλλά και προσωπικό γιατρό, γιατί όταν όλοι έχουν απομακρυνθεί και αλλάζει συνεχώς η δομή της οικογένειας, εγώ επιστρέφω στα δύσκολα στον κύριο Κασσιανίδη. Ο γιατρός Ρένος Κασσιανίδης υπήρξε ο γιατρός μου από τότε που ήμουν 30 ετών.
Σπύρος Γαρζώνης και Παναγιώτης Ε. ΚουμεντάκηςΘα τον θυμάμαι και θα τον μνημονεύω πάντα. Ο Παναγιώτης Ε. Κουμεντάκης έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Τον επισκέφτηκα το 2000, όταν σε μια δύσκολη κατάσταση της υγείας μου (πάντα, από τότε που γεννήθηκα, θυμάμαι τον εαυτόν μου σε μια δύσκολη κατάσταση στην υγεία μου και την ξεπερνούσα με κάποιο μαγικό τρόπο). Μας είχαν καλέσει να λάβουμε μέρος στο Διεθνές Φεστιβάλ της Γεωργίας στην Τιφλίδα με την Αντιγόνη αλλά ένοιωθα ότι δεν
Η ήττα είναι το αποτέλεσμα μιας επιλογής, μια προσπάθεια που δεν ευδοκίμησε, μια κατάσταση μη επιθυμητή και η λέξη αυτή από μόνη της -και όχι οι παραπλήσιες ή οι συγγενικές- εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο μια καταστροφή, μια ανεπίστρεπτη πραγματικότητα. Η ήττα είναι συνδεδεμένη πολύ με τον πόλεμο, με το παιχνίδι, με τον αθλητισμό, το ποδόσφαιρο. Για μένα η ήττα είναι η απομάκρυνση από τον βαθύτερου εαυτόν μου, από την απώλεια πίστης και συναισθημάτων, από την σκλήρυνση του
Πρόσφατα σχόλια