Δεν θέλω αριθμούς: ήμουν, είμαι και θα είμαι η ζωή, θαύμα των θαυμάτων, και μόνος μου, σαν ορφανός, στην αγκαλιά του θαύματος αυτού βάζω τον εαυτό μου, μόνος, τριγυρισμένος απ' τους καθρέφτες, στον φράκτη αντικατοπτρισμών των θαλασσών και πόλεων, που ακτινοβολούν μες στον καπνό. Και μια μάνα δακρυσμένη παίρνει στην αγκαλιά της το μωρό. Αρσένι Ταρκόφσκι
Το γοργόν και χάριν έχει
Προβληματισμένη, λυπημένη, θυμωμένη. Μαζί με τις φυσικές καταστροφές, που
Κατηγορία: Στήλες
Καλό μήνα και από την Κύπρο, φίλοι αναγνώστες (και συνεργάτες) της Λόγω Γραφής!
Για τον μήνα Μάρτιο, παραθέτουμε κάποιες πινελιές από το αξιόλογο έργο του πολυβραβευμένου λογοτέχνη Χρίστου Χατζήπαπα.
Απόσπασμα από το μυθιστόρημα «Ας μη συναντιόμασταν»:
Ένα πρωί βρέθηκε πάλι στο δρόμο μου. Ή εγώ τα κανόνισα να περάσω ακριβώς την ίδια ώρα που είχαμε συναντηθεί τότε; Θα πρέπει να τον ρωτήσω για το βιβλίο που δεν μου χάρισε στον γάμο
Με ένα Μακάρι, με ένα Αχ και ένα μέτρο μα και ένα ρήμα ομορφιάς στων ποιημάτων και των εσώψυχών τους τις διαδρομές, να μπορούσαμε οι άπαντες, απόντες και όλα τα παρόντα του σύμπαντος ετούτου κόσμου μα και του όποιου μακρινού τοπίου και χρόνου τους για να έρθουμε πιο κοντά, να γίνουμε κάποιο ένα μα και να φτιάξουμε το δικό μας όχημα, κύκλο, γραμμή, σελίδα δημιουργίας, τότε θα άλλαζαν πολλά σε αυτόν τον τόπο. Και κυρίως στα εντός μας τα γρανάζια, τα γραμμάτια και τα αγγίγματα ψυχής και σώματος θα
Ρέιμοντ Κάρβερ / Μικρό βιογραφικό Ο Ρέιμοντ Κάρβερ γεννήθηκε στο Όρεγκον, το 1938 και πέθανε τον Αύγουστο του 1988 στην Ουάσινγκτον. Μεγαλωμένος σε μια προβληματική οικογένεια με πατέρα βίαιο και αλκοολικό και μητέρα παραιτημένη από τη ζωή, έζησε τη φτώχεια, την ανεργία και τους καυγάδες. Παντρεύτηκε στην ηλικία των δέκα εννέα ετών την κατά τρία χρόνια μικρότερή του Μαίρη-Ανν και έκαναν γρήγορα δύο παιδιά. Για να επιβιώσουν αλλάζουν συχνά σπίτια και δουλειές. Και κάπου εκεί το συγγραφικό
09.02.24 Τα ημερολόγια – σημειωματάρια τόσων χρόνων περιέχουν (αλήθεια γιατί τόσο άτακτα γραμμένα) πληροφορίες για την ζωή μου, που διαφορετικά θα ήταν ξεχασμένες. Θα πρέπει να πεταχτούν κάποια στιγμή από μένα την ίδια καλύτερα. Προς το παρόν τα ξεψαχνίζω και δεν είναι καθόλου ανώδυνο αυτό το ξεψάχνισμα.[caption id="attachment_12498" align="alignright" width="232"] Η Μαρία και η γάτα της. Σχέδιο Μαρίας Πανούτσου σε ημερολόγιο το 1990. Μελάνι.[/caption] Μια μικτή επιλογή από διάφορα
Παλινδρομήσεις των μέσων μεταφοράς
Οι μέρες συρρικνωμένα βαγόνια τρένων,διαδρομές υπέρ ηχητικών αεροπλάνων οι νύχτες της λήθηςκαι το φεγγάρι ο τελικός προορισμός των βηματισμών μας.
Έτσι γνωρίζουμε και την πόλη καλύτερακαι οι αλήθειες της στιγμής που κάνουν παλινδρομήσεις από δωμάτιο σε δωμάτιο,στους καθρεφτισμούς του ιδρώτα μας τα αφηρημένα λόγια των ονείρων τους,δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στα εύθραυστα του χρόνου σημεία.
<br
Καλό μήνα και από την Κύπρο, φίλοι αναγνώστες (και συνεργάτες) της Λόγω Γραφής!Για τον μήνα Φεβρουάριο η στήλη «Λόγω Γραφής… ες γην εναλίαν Κύπρον» παρουσιάζει τον πολύ αξιόλογο πεζογράφο, ποιητή και θεατρικό συγγραφέα Χρίστο Ρ. Τσιαήλη, ο οποίος διακρίνεται για την πλούσια ευρηματικότητα της γραφής του. Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από την πρώτη ελληνόφωνη συλλογή διηγημάτων του, που τιτλοφορείται «Ψωμί».
Απόσπασμα από το διήγημα του βιβλίου, με τον
Όσο θέλεις δούλευε, όσα θέλει ο Θεός σου δίνει.Εργάζομαι από το Γυμνάσιο. Αρχικά τα καλοκαίρια στα γραφεία των θείων μου, κυρίως του θείου Μάκη, του αδελφού της μητέρας μου, του πιο νέου σε ηλικία από τα αδέλφια της, και αργότερα με την πρώτη μου σπουδή και επαγγελματική ταυτότητα - ιδιότητα της χορεύτριας. Δεν ξέρω ακριβώς τι είναι αυτό που με απομάκρυνε από τον χορό και με έφερε στο θέατρο, εξάλλου δεν είναι πάντα ξεκάθαρα όλα αυτά που μας συμβαίνουν -έχω πει πως η ανάγκη
Πρόσφατα σχόλια