Κατηγορία: Ποιήματα

«Αναμονή», ένα ποίημα της Κατερίνας Ευαγγέλου-Κίσσα

Μπήκα σε διάθεση πένθους.Το ψύχος της ψυχής μου απροσπέλαστο.Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο χρόνος μου,άδειο μένει πίσω το σαρκίο μου.Ανοίγω τα παράθυραμήπως και η βοή της πόληςσυντροφέψει τη μοναξιά μου.Μάταια.Γδύνομαι τις απαιτήσεις μου,τις προσδοκίες μου.Διπλωμένες τις τοποθετώ με φροντίδαστην καρέκλα σιμά στο κρεβάτι μου.Ξαπλώνω, κλείνω τα μάτια, τα ανοίγω.Σκουπίζω με τις χούφτες στα μαλλιά μουΈνα κλάμα βαθύ, παραπονιάρικο,

Συνεχίστε...

«Ματαιότης», ένα ποίημα της Κατερίνας Ευαγγέλου Κίσσα

ΘλιμμένηΜ’ εκείνη την θλίψη την μικρή, την σχεδόν απροσδιόριστη.Την θλίψη της προσωρινής εγκατάλειψης -Της εγκατάλειψης που δεν υφίσταταιΣε σχέσεις μακρινές, άσχετες,Ανύπαρκτες επί της ουσίας.Χαλαροί οι δεσμοί μας και πονούν,Δέσμιοι της ανάγκης μας για αναγνώριση –Υπάρχω, δες! Αγάπα με! Θαύμασέ με!Ανέβασέ με στον έβδομο ουρανόΚι έπειτα άσε με να κατακρημνιστώΚαι πάλι στα επίγεια…Δες με, αγάπα με, υπάρχω…Στενά τα περιθώρια της σάρκας και της

Συνεχίστε...

«Περίοδος χάριτος», ένα ποίημα της Κατερίνας Ευαγγέλου Κίσσα

Διανύω μια περίοδο χάριτος. Μια μικρή αναλαμπή πριν απ’ το τέλος. Ευθεία ο δρόμος ή κατήφορος, ανάλογα τα πόδια σου πώς στέκουν. Ακόμα διακρίνω πάνω μου νεότητα, μα μέσα μου πικρή η αλήθεια με βουλιάζει. Κι όσο κι αν πεθυμώ σαν την φοράδα να καλπάσω ελεύθερη, Να οργώσω απ’ την αρχή τη Γη απ’ άκρη σ’ άκρη, Βαριά αλυσίδα τα χρόνια που ‘ρχονται, τα χρόνια που περνούν και δεν γυρνάνε. Διανύω μια περίοδο χάριτος. Ακόμα βλέπω, περπατώ, ακόμα λαχταράω τη σάρκα. Ακόμα ονειρεύομαι, γελώ, ακόμα

Συνεχίστε...

“Το βραδινό καντήλι”, ένα ποίημα της Κατερίνας Ευαγγέλου Κίσσα

Περνάς μιας μάντρας τον πλατύ γιαλόΟι πέτρες άσπρες όπως ο αφρός στ’ ακροθαλάσσιΛίγο πιο πέρα, ταξιδεύει το μυαλό,Ψυχούλες πάμπολλες βλέπει εκεί να έχουν ξαποστάσει.

Μικρής κωμόπολης το γραφικό το κοιμητήριΔέντρο δεν έχει πια να το σκιάσειΣε μια πεζούλα αδειανό παλιό λιβανιστήριΜε ευσπλαχνία καρτερά τα μνήματα ν’ αγιάσει.

Σ’ αυτή τη θάλασσα μαύρο κουνιέται το μαντήλιΜετά το «δεύτε τελευταίον ασπασμόν» στο εικονοστάσιΣτερνή

Συνεχίστε...

«Στεφανάκανθος», ένα ποίημα της Κατερίνας Ευαγγέλου Κίσσα

Στο πίσω μέρος της ψυχής μια αυλόπορταΒγάνει σε κήπο φωτεινό, ολανθισμένο.Σκέψεις για σένα κι αναμνήσεις παιχνιδίζουνε,Σιέλ πεταλούδες απαλές,Απ’ άνθος σ’ άνθος.Χαμογελάς κι ήλιος ζεστόςΞεχύνεται,Χωρούν τα μπλε των ουρανώνΣτα δυο σου μάτια.Σκιρτήσαν άνθη λεμονιάς καθώς τα άγγιζες,Ανάσα καταβύθισηςΜέσα στα σπλάχνα μου.Με τα πέταλά της λευκά πλάι σουΤόλμησε κι άνθισε μια παπαρούναΚαι δε ντράπηκε…[Στο λατρεμένο μου παιδί]

Συνεχίστε...

«Δώρο προσκέφαλο…», ένα ποίημα της Κατερίνας Ευαγγέλου Κίσσα

Έκοψα τα μαλλιά μου σε ένδειξη πένθους.Δικός μου ο κώδικας της επικοινωνίας.Αγάπαγα τα μακριά μαλλιά μου -δεσμός γόρδιος-Και τα έκοψα,Να ΄χω να λέω όταν με ρωτούνεΠως λυπάμαι…Από παιδί ψαλίδι δεν τα άγγιξε,Γίνηκαν του παραμυθιού - δυο μέτραΚαι τρεις πήχες.Καλύπτανε το μπόι μου διπλόφαρδα,Σε κάθε πόντο τους και ένα δάκρυ.Κι έτσι τα έλουσα με κρασί και λάδιΚι έπειτα τα ‘κοψα και τα τύλιξαΣε ιερά σινδόνη με ευλάβεια.Τρεις πήχες -σαν

Συνεχίστε...

«Του έρωτα και της σιωπής», ένα ποίημα της Κατερίνας Ευαγγέλου Κίσσα

Τον πλησίασε βήματα μετρημένα, σιγανά.Έμεινε και την κοίταζε καθώς ζύγωνε,Τα μάτια του απορία,Τα μάτια του σκοτάδια ανεξιχνίαστα.Ακούμπησε το μέτωπό της στο στέρνο του,Τέλος προορισμού, παρακαλώ αποβίβαση.Κι έπειτα, μέσα στο πάγωμα τής μιας στιγμής,Που μεσολάβησε ανάμεσά τους βήμα αιωρούμενο,Αφέθηκε σ' ένα κλάμα βουβό.Κι εκείνος έπιασε τρυφερά στις χούφτες τουΚι ανασήκωσε το σαγόνι της, σχέση ακούσια.Και γιόμοσαν τα χέρια του μελάνι δάκρυα.Τίναξε

Συνεχίστε...

«Πέφτω», ένα ποίημα της Κατερίνας Ευαγγέλου-Κίσσα

Πέφτω… πέφτω… πέφτω… πέφτω.Μια πτώση κομμένη σε χρόνο ολόκληρο –Ο αγαπημένος μου…Κυλώ απαλά τυλιγμένη με ένα κομμάτιAdagio sostenutoΣε μια σελίδα άδεια.Τα δάκτυλα ρέουν προσεκτικάΣε λευκό και μαύρο.Αγγίζουν το κλαβιέ με τρυφερότητα –Τα δάκρια δεν υπάρχουν, δεν έρχονται.Νομίζω ξέρουν πως δεν επαρκούνΓι’ αυτή την περίσταση.Κάπως όμως πρέπει να εκφραστείΑυτή η πληγωμένη αγάπη.Στις διέσεις ο πόνος,Στις φυσικές το κράτημα.Δίεση σε

Συνεχίστε...

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη