Κατηγορία: Λόγοι των Φίλων

Ένα θεατρικό «έπος» σε έμμετρους ομοιοκατάληκτους στίχους, μια ηρωική κωμωδία στην οποία συνενώνονται το γέλιο και το δάκρυ, η ποίηση, το δράμα και το μπουρλέσκ, ίσως και μια έμμεση «καταγγελία» της σκοτεινής υπόθεσης Ντρέυφους, από την οποία διχάζεται, στο τέλος του 19ου και την αρχή του 20ού αιώνα, η Γαλλία: ρατσισμός, μηχανορραφίες της εξουσίας, υποκρισία. Κεντρικός ήρωας είναι ο πιο διάσημος «μυταράς» όλων των εποχών, ο περίφημος Συρανό, αναρχικός κι ασυμβίβαστος ποιητής και ξιφομάχος, που

ΚΎΡΙΕ!...  Θαρρώ πως έφθασε η ικεσία μουψηλά στο θόλο ναού Βυζαντινού,κει που δεσπόζει επιβλητική η παρουσία Σουκι Εσύ την άκουσες.Ανήμερα εορτασμού της γέννησής Σουαντάμωσα την ιερή  ματιά Σουκαι από  μέγα σέβας την κεφαλή χαμήλωσα.Γλυκύς ο  ίσκιος Σου ΚΥΡΙΕ,Σε Εσένα, που όλα τα θωρείςκαι με περίσσια κρίση τα ακούεις,την προσευχή εγώ μήτε που την ψιθύρισα,εντός μου απλώθηκε κι ευχήθηκα,να την ακούσεις,  μέρα της γέννησής σου.Θαρρώ όμως να

Σε μια φτωχή σπηλιά, ο κόσμος όλος, πώς χωράει, Εσύ παιδί μου, σε μια τόσο δα μικρή αγκαλιά και πάλι!

Κάθε χειμώνα, εκεί στον ουρανό ψηλά, το ίδιο ολόφωτο αστέρι θα προβάλλει, ποιος θα γυρίσει τη ματιά του ταπεινά, θ’ αφήσει τη δουλειά που πολεμά και το «Επί γης ειρήνη» μέσα απ’ την καρδιά θα ψάλλει;

Ποιος θα κοιτάξει με δέος κι ολοκάθαρη ματιά που μία γέννηση, μία ελπίδα, το χτες και τ’ αύριο συνάμα εδώ μπροστά μας ξεπροβάλλει!

<br

Του Χριστού…   

Εκεί που λάμπει ένα αστέρι,στης νύχτας το θολό ιστό,άπλωσε το σεπτό σου  χέριν’ αγγίξεις το μικρό Χριστό.

Εκεί που σβήνει το φεγγάρι,ένα παιδί αιμορραγεί,Χριστέ μου, κάνε μου τη χάρη,να γιάνεις τούτη την πληγή.

Ένας τυφλός στο άδειο σκοτάδι,θα ψάλλει πάλι ωσαννά,να νιώσει τ’ ουρανού το χάδιτη γη να θυμηθεί ξανά.

Κι αυτή η κόρη που κεντάει,μπροστά στο αδύναμο

Πολύ ναζιάρα ήταν. Ευχαριστιόσουν να τη βλέπεις να τανίζεται,  με τον άσπρο της  λαιμό να υψώνεται σαν στρουθοκάμηλος  και να στριφογυρίζει  σχόλια, παραλειπόμενα, κρίσεις και επικρίσεις, για τις άλλες,  στο καραμελένιο  στοματάκι της  χωρίς σταματημό. Ολοένα και αδυνάτιζε, λες και η ρητορική αυτή για τις πράξεις των άλλων της έριχνε τα λιπαρά στον οργανισμό, τη στέγνωνε από υγρά και στο τέλος της  ξέραινε το στόμα. Αγαπούσε πολύ τις τσίχλες και την αρωματική μαστίχα. Μοσχομύριζε καθαριότητα

Την ερχόμενη Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου, στις 7:00 το απόγευμα, στο κέντρο του Μουζακίου, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Γυναικών Δήμου Μουζακίου διοργανώνει τη δράση «Χάρισε ένα βιβλίο, δυνάμωσε το φως», σε συνεργασία με τους συλλόγους και τις επιτροπές γονέων και κηδεμόνων όλων των σχολείων Μουζακίου και Μαυρομματίου. Την 21η Δεκεμβρίου καθιέρωσε ως ημέρα ανταλλαγής βιβλίων σε Ελλάδα και Κύπρο, ο ιστότοπος elniplex.com και η ομάδα βιβλιοπωλείων «Είμαι το βιβλιοπωλείο σου». Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο,

Άλκηστις - Κωμικοτραγωδία σε ελεύθερη απόδοση, βασισμένη στο έργο του Ευριπίδη. Tο έργο αυτό, σε ελεύθερη απόδοση από τους Δημήτρη Βαρβαρήγο και Λευκοθέα Μαρία Γκολγκάκη, αποτελεί κωμική διασκευή της τραγωδίας του Ευριπίδη, σε μια προσπάθεια αναβίωσης της αρχαίας κωμικοτραγωδίας. Το κείμενο ακολουθεί τη δομή των αρχαίων προτύπων και τους κανόνες του Ευριπίδειου ύφους. Εισάγονται με σύγχρονο προσεγμένο λόγο προστιθέμενα στοιχεία σάτιρας, ώστε να υπάρχει μια ανάλυση της εσωτερικότητας του

«Τα λεπτά της σιωπής» ονομάζεται η νέα ποιητική συλλογή του Δημήτρη Μπαλτά, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κάκτος. Ευχόμαστε στον φίλο συγγραφέα καλοτάξιδο και αυτό του το πόνημα.   Η διέλευση Σ’ αυτόν τον κόσμο όσοι αγαπούνε πληγώνονται από τα βέλη της αχαριστίας, από τα μαστιγώματα της προδοσίας, από τα καρφιά της λύπης. Κι έτσι κακοφορμισμένοι προχωρούνε με γάζες λουλουδιών στα πλευρά τους, με τσιρότα υποσχέσεων στο μέτωπό τους, με τα αιμάτινα δάκρυα της καρδιάς τους ν’