Κατηγορία: Εξομολογήσεις ενός ημερολογίου

«Μήπως φταίει η πανσέληνος; ή Η ανωριμότητα  ως στοιχείο προόδου μιας χώρας», γράφει η Μαρία Πανούτσου

Το  τι σημαίνει να είσαι γυναίκα στην Ελλάδα του ‘80  και του ‘90 (για το  τώρα δεν χρειάζεται να σχολιάσω )και επίσης  το να είσαι όχι μόνο γυναίκα αλλά και καλλιτέχνης και όχι απλά καλλιτέχνης  αλλά να θέλεις να κάνεις και έρευνα και να θέσεις τα δικά σου αποτυπώματα στην τέχνη σου, είναι ένα  σχεδόν ακατόρθωτο επίτευγμα. Συμπληρώνω,  χωρίς μια στήριξη από κόμματα, από οικογένεια  με  εύρος ευμάρειας και χωρίς κανενός  είδους  παραχωρήσεις στην ιδιωτική σου ζωή. Δε κάνω το καλό παιδί. Έχω

Συνεχίστε...

«Αποδοκιμάζω και αναιρώ», γράφει  η Μαρία Πανούτσου

Μεταξύ Μίλαν Κούντερα και ἐμοῦ της γράφουσας  καθώς  πενθούσα τη ζήση  την τραχιά. [1] «Ο βαθμός της βραδύτητας  είναι ευθέως ανάλογος  με την ένταση της μνήμης·

ο βαθμός της ταχύτητας  είναι ευθέως ανάλογος  με την ένταση της λήθης» Μίλαν Κούντερα



Οι άνδρες  της ζωής μου  υπήρξαν ή φίλοι μου ή συνεργάτες ή σύζυγοι,  όσοι  πραγματικά  μου έδωσαν  σημαντικά  στοιχεία ζωής και ανταπόδωσα. Χωρίς  να έχω απόλυτα  συνείδηση αυτής  της 

Συνεχίστε...

«Κομίζω γλαύκας εν Αθήναις ή Μετά – κομίζω», γράφει η Μαρία Πανούτσου

Έχω αλλάξει πολλά σπίτια στη ζωή μου. Αρχικά με τους γονείς μου και  πραγματικά  δεν ξέρω για πιο λόγο αλλάζαμε σπίτια  τόσο συχνά. Μπορώ να υποθέσω μόνο πως  ίσως να  είχε σχέση με τη δουλειά του πατέρα μου. Περιπέτεια μεγάλη,  δύσκολη αλλά και πολύ χρήσιμη. Εκτός από σπίτια αλλάζαμε και  τόπους είτε μέσα στην Ελλάδα είτε εκτός  Ελλάδας. Όταν άρχισα το σχολείο, θυμάμαι τις αλλαγές  σε σχολεία και δασκάλους.  Ένας λόγος που δεν είχα φίλους στην παιδική μου ηλικία ήταν αυτός. Όλα τα

Συνεχίστε...

«Άθυρμα», γράφει η Μαρία Πανούτσου

Τις Κυριακές σπάω τη μονοτονία του πρωινού και πηγαίνω στα γιουσουρούμ. Κάθομαι με τις ώρες και χαζεύω όλα αυτά τα αντικείμενα που προέρχονται από ανθρώπους και θα καταλήξουν πάλι σε ανθρώπους.

Κούπες, μικροφλυτζανάκια, χρωματιστά μπουκαλάκια, σταχτοδοχεία, κουμπιά, βεντάλιες, καπέλα, γυαλιά, πολυθρόνες, πιατέλες, κορνίζες, φτερά, πίπες, τσαγιέρες, παλιές φωτογραφίες, παλιά βιβλία, παλιοί δίσκοι, παπούτσια, ψάθινες καρέκλες, μικρά αγαλματίδια, υφάσματα,

Συνεχίστε...

«Γιατί το ένα και γιατί το άλλο», γράφει η Μαρία Πανούτσου

Μια νέα εμπειρία προέκυψε τελευταία, που έχει σχέση με τις συγκρίσεις. Όλα  προέκυψαν από τις συγκρίσεις. Τούτο και Εκείνο.  Εκείνο και το Άλλο.  Έτσι μαθαίνουν τα παιδιά, έτσι και οι μεγάλοι, έτσι και οι ηλικιωμένοι - αν έχουν την τύχη να είναι  υγιείς σε προχωρημένη ηλικία. Αυτή η νέα εμπειρία  είναι η σύγκριση  μέσα  στον χρόνο.   Τότε και τώρα. Έτσι ξεφύτρωσαν  ολόκληρες ενότητες χρονικές. Πάντα  συγκρίνουμε, ακόμη και αν δεν το συνειδητοποιούμε. Όμως  η συναισθηματική σύγκριση,  μαζί με

Συνεχίστε...

«Ουδείς  αποθνήσκει», γράφει  η Μαρία Πανούτσου

Δεν θρηνώ όσους φεύγουν τους κοιτώ σαν κάτι ανεξήγητο

και όταν τα μάγουλα νοτίζω η  υγρασία  μιας ακαθόριστης λύπης

ξέρω πως κλαίω για  την ζωή την ίδια που δεν μας χαρίζει την αιωνιότητα

[Μαρία  Πανούτσου  Ποιητική συλλογή  Μαρτυρίες]



01/07/23 Σάββατο

Οι κηδείες  - τι  καταπληκτική παράδοση  που έρχεται από τα πανάρχαια χρόνια! Πόσο σημαντική και  ουσιαστική είναι για την συνειδητοποίηση της ζωής

Συνεχίστε...

«Αποχαιρετώντας», γράφει η  Μαρία Πανούτσου

Adiós Nonino   H εποχή μου ή εποχή μας είναι άραγε το τώρα,  είναι το αόριστο πριν,  είναι όταν ήμασταν πολύ δραστήριοι, είναι όταν ήμασταν  νέοι και ωραίοι, πότε είναι η εποχή μας;  Τον γνώρισα όταν ήταν Υπουργός  Πολιτισμού. Την περίοδο που ταξίδευα στα Βαλκάνια δείχνοντας την  θεατρική μου  Αντιγόνη  και ήταν η σειρά της Γεωργίας. Στο Φεστιβάλ της Τιφλίδας, λοιπόν. Του ζήτησα μια συνάντηση για να αιτηθώ την οικονομική  στήριξη για το ταξίδι  και συμμετοχή στο  Θεατρικό Φεστιβάλ

Συνεχίστε...

«Μυρσίνη Ζορμπά, μια γενναιόδωρη γυναίκα», γράφει  η Μαρία Πανούτσου

Για την Μυρσίνη Ζορμπά (1949-2023) Την Μυρσίνη τη γνώρισα όταν ακόμη ήταν  στην Ευρώπη, Μέλος του  Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου  (2000–2004),  αλλά και  την εποχή που ήταν υπεύθυνη  στις  εκδόσεις Οδυσσέας. Είχαμε γνωριστεί λόγω της δουλειάς μου στο θέατρο και της Μυρσίνης με τον πολιτισμό.  Έτσι  βρέθηκα χωρίς πολύ προσπάθεια στο  σπίτι της στα Εξάρχεια,  μια μονοκατοικία ονειρική,  απλή   με το ήθος -ναι και τα σπίτια διαθέτουν ήθος-, την αισθητική και την ατμόσφαιρα της παλαιάς Αθήνας. Ήταν πιο

Συνεχίστε...

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη