Κατηγορία: Στήλες

Πολύ  προσωπικό. Στον απόηχο του θανάτου και της ταφής του Μίκη Θεοδωράκη, έψαχνα  να βρω  για μένα  τι ακριβώς  ήταν και σήμαινε, πέρα από τις επισημότητες και την  έθνο-μυθική-ιστορική βάση  και  πραγματικότητα. Η φιγούρα του τόσο οικεία,  ταυτιζόταν με τον πατέρα μου. Κάθε φορά που  έβλεπα την φωτογραφία του ή άκουγα ή μιλούσα ή μιλούσαν  για αυτόν, ταυτόχρονα  η οικογένειά μου έμπαινε και αυτή  στο όλο τοπίο. Βλέπεις… μεγάλωσα  με την ύπαρξή του σαν κάτι φυσικό, σαν τον αέρα και το νερό. 

Καλό μήνα και από την Κύπρο, φίλοι αναγνώστες (και συνεργάτες) της Λόγω Γραφής!Αγαπητοί φίλοι, για το μήνα Σεπτέμβριο σας παρουσιάζουμε ποιήματα από τη νέα ποιητική δουλειά του ποιητή Λεωνίδα Οικονομίδη που τιτλοφορείται «Διαδρομές». Την  ποίηση τού Λεωνίδα Οικονομίδη την χαρακτηρίζει η λυρικότητα και η ευαισθησία.

ΟΙ ΧΑΡΤΑΕΤΟΙ Έμειναν, οι χαρταετοί της νιότης κρεμασμένοι στ’ άκαμπτα καλώδια της κένωσης εκεί να χάσκουν κατά τον ήλιο Κι έτσι, θρυμματισμένοι σ’

Και οι φιλίες έγιναν σύννεφο που περπατά στον ουρανό, μικρές σταλαματιές  της βροχής και ευχές  για ένα αύριο, τίποτα δεν μένει αχρωμάτιστο- γλυπτό είναι στιβαρό, που στηρίζει το χθες



κι οι κουκουβάγιες  νουθετούν καθώς μαζί  στα μονοπάτια κι οι νυχτερίδες άλλαξαν σπίτι,  ευτυχώς, όλα στη θέση τους-



καθώς ταΐζω ένα πληγωμένο περιστέρι σκέπτομαι πως όλα είναι σωστά βαλμένα.

[Από  την συλλογή «τα πρωινά», 

Στην πηγή. Κάποιος  πριν πολλά χρόνια  φύτεψε αυτήν την καρυδιά κοντά στην πηγή. Γύρω πυκνή βλάστηση. Το αμπέλι αγκαλιασμένο με τη συκιά,  τα βατόμουρα με τα τσαμπιά,  πρόσωπο με πρόσωπο. Ακούγονται τα πουλιά,  κοράκια κράζουν,  πετρίτες αλωνίζουν τον ουρανό, η πηγή  στάζει και καθώς ακούω το ρυθμό της, αφήνομαι. Μυρμήγκια  λίγο μεγαλούτσικα  παντού, ανεβαίνουν στα πόδια μου.  Τα παπούτσια μου λίγο παράμερα, ξυπόλυτη στις πλάκες.  Η πηγή,  η βλάστηση, η καρυδιά,  ο ουρανός, το αεράκι,  τα

Στο  Φεστιβάλ  του Εδιμβούργου  συμμετείχα  το 1997, ’98, ‘99 και  μέχρι το 2001  πηγαινοερχόμουν  Αγγλία-Σκωτία  για  συμμετοχές,  συνεργασίες  και σεμινάρια  που έδινα. Μερικές  ακόμη  εντυπώσεις  από την πρώτη μου συμμετοχή στο Φεστιβάλ Εδιμβούργου τον Αύγουστο του 1997.Το κοινό - Θεατές Και το  κοινό  συμμετέχει  στο λαμπερό   αυτό παιχνίδι. Διαβάζει κριτικές και τις κριτικάρει με την σειρά του, συμφωνεί ή διαφωνεί,  εκφράζει  την δυσαρέσκειά του καμιά φορά για την παντοδυναμία του

Καλό μήνα και από την Κύπρο, φίλοι αναγνώστες (και συνεργάτες) της Λόγω Γραφής!Για το μήνα Αύγουστο, η στήλη σας παρουσιάζει την ποιήτρια Μάρθα Κανάρη, η οποία διακρίνεται για τη βαθιά ευαισθησία των στίχων της.Το καλοκαίρι μουΤο καλοκαίρι μου ήρθε, μα με προσπέρασε. Τόσο καιρό βύζαινα γάλα από τη θάλασσα και μεγάλωνα με τον Ήλιο, έτσι απλά για να ‘χω καυτά στιχάκια για χάρη του. Δεν καταδέχτηκε ούτε το λουλουδένιο φουστάνι που φόρεσα να το προϋπαντήσω - μάλλον του θύμισα

Με αφορμή τα 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και με πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου Ελλήνων Ρουμανίας «ΝΟΣΤΟΣ», υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Ελλάδος στο Βουκουρέστι και υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Dr Tudor Dinu από το Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου, πραγματοποιείται η έκθεση «Προσωπικότητες Ελλήνων που έπαιξαν ρόλο στην ιστορία των Ρουμάνων από την αρχαιότητα έως και σήμερα».Αλέξανδρος ο Μακεδών (336-323 π. Χ.), βασιλέας της Μακεδονίας

Ο γαλατάς του Εδιμβούργου   Έξι  η ώρα το πρωί. Εδώ  ο γαλατάς  έρχεται ακόμη και φέρνει το γάλα έξω  από τις πόρτες των  σπιτιών. Τη γυάλινη μποτίλια, έξω από τις πόρτες.Αυτήν την ώρα  το Εδιμβούργο  ξυπνά. Είναι ακόμα άδειοι οι δρόμοι. Εμφανίζονται σιγά σιγά  τα λεωφορεία. Μετά οι πεζοί και τέλος  τα ποδήλατα και οι ποδηλάτες με τα  χαρακτηριστικά ειδικά  καπελάκια τους! Λίγες ώρες μετά, το πολύχρωμο και πολυπληθές  Εδιμβούργο θα ζεστάνει τις καρδιές όλων όσων  μαζευτήκαν εκεί