Κατηγορία: Στήλες

Την Κεφαλονιά την γνώρισα στην πρώτη τάξη του δημοτικού. Γνώριζα  την καταγωγή της μητέρας μου και της οικογένειάς της, αφού μου μιλούσε τόσο συχνά η γιαγιά μου η Μαρία για  όλα  αυτά. Η οικογένεια της μητέρας μου με καταγωγή από το Ληξούρι αλλά με  κατοικία, που ολοκληρώθηκε στον πόλεμο του ‘40, το Αργοστόλι. Στο Αργοστόλι  γνώρισε ο πάππους ο Γιάννης   τη γιαγιά μου τη Μαρία  και την έκλεψε, γιατί οι γονείς της θεωρούσαν ότι ο παππούς  ο Γιάννης δεν ήταν ταξικά  ισάξιος της γιαγιά

Herve Le Corre/Μικρό βιογραφικό Ο Herve Le Corre γεννήθηκε το 1955 στο Μπορντό, όπου ζει και εργάζεται ως εκπαιδευτικός. Πολυγραφότατος και πολυβραβευμένος, ένας από τους σπουδαιότερους σύγχρονους συγγραφείς αστυνομικού μυθιστορήματος. Έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό με το μυθιστόρημα L’Homme aux lèvres de saphir (Βραβείο Mystère των Kριτικών). Έχουν ήδη κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου το μυθιστόρημά του Μετά τον πόλεμο (το οποίο τιμήθηκε με το Βραβείο Ευρωπαϊκού Αστυνομικού

Άνω Πατήσια μέχρι Μοναστηράκι. Μοναστηράκι – Άνω Πατήσια. Αυτό είναι το καθημερινό μου δρομολόγιο. Μία μπρος και μια πίσω, έξι σταθμοί όλοι και όλοι. Ένα τέταρτο υπόθεση. Τι μπορεί να συμβεί σε ένα τέταρτο, τι μπορεί να με κάνει να πιστέψω ότι ο κόσμος μας δεν είναι αυτό που φαίνεται, πως υπάρχει και άλλο βάθος στο βαρέλι της κοινωνίας μας, πως όλοι δεν είναι ίσοι, πως εμείς δεν φοράμε ρούχα, πως το τρένο αυτό δεν κουβαλούσε ανθρώπους. Τελείωσα τη βάρδια μου Σάββατο βράδυ, έκανα ένα τσιγάρο

Πρωινό στην ΙουλίδαΕίμαι  θυμωμένη, νευριασμένη, απογοητευμένη, τεμαχισμένη, αποδιοργανωμένη. Ξύπνησα  κακόκεφη και καθώς ανοίγω την μπαλκονόπορτα  του δωματίου μου, βρίσκομαι μέσα σε μια πάχνη που έχει σκεπάσει το χωριό. Ένα  φθινοπωρινό και χειμωνιάτικο φαινόμενο της φύσης.Η πάχνη ταξιδεύει,  έρχεται και  φεύγει. Τη βλέπω σαν καπνός  να  αλλάζει φόρμες. Πραγματική επίσκεψη!  Φέρνει μαζί της και μυρωδιά  που μοιάζει της  βροχής,  αλλά αναμιγμένη με χώμα, ίσως και με   κάτι λίγο σάπιο ή

Καλό μήνα και από την Κύπρο, φίλοι αναγνώστες (και συνεργάτες) της Λόγω Γραφής! Η στήλη "Λόγω Γραφής… ες γην εναλίαν Κύπρον" παρουσιάζει για το μήνα Οκτώβριο τον αξιόλογο πεζογράφο και ποιητή Κώστα Πατίνιο, ο οποίος έχει διατελέσει μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου.   Είπε το δέντρο στο φεγγάρι Είπε το δέντρο στο φεγγάρι «μίλα μου να μην φοβάμαι» χαμογέλασε το φεγγάρι αλίμονο αν μιλούσε σε όποιον φοβόταν. Το φεγγάρι φέγγει σε  όλους, χαμογελά σε λίγους  και

Πρίμο Λέβι/Μικρό βιογραφικό  Ο Πρίμο Λέβι (1919-1987) γεννήθηκε στο Τορίνο. Οι γονείς του ήταν Εβραίοι από το Πιεμόντε, Το 1937 γράφεται στο Χημικό Τμήμα του Πανεπιστημίου του Τορίνο απ' όπου αποφοιτά τον Ιούλιο του 1941 με άριστα και έπαινο. Πολιτικοποιείται και γίνεται μέλος του παράνομου Partito d'' azione (Κόμμα Δράσης). Το Δεκέμβριο του 1943 ο Λέβι που αγωνίζεται ως μέλος μιας ομάδας παρτιζάνων συλλαμβάνεται και οδηγείται στο στρατόπεδο του Κάρπι Φάσσολι. Το Φεβρουάριο του 1944 μαζί με

Τόμος  δεύτερος Οι εξομολογήσεις ενός ημερολογίου χωρίζονται σε τρεις ενότητες. Η πρώτη  είναι  η σχέση μου με  σημαντικούς  για  μένα  ανθρώπους  που γνώρισα  και ό,τι προέκυψε  από   την εμπειρία αυτή. Το δεύτερο μέρος είναι η οικογένειά μου και ο τόπος που μεγάλωσα μέσα από την κινητικότητα και επιλογές  της οικογένειας. Και  το τρίτο μέρος ενώ γράφεται, δεν δημοσιεύεται καθ’ ό,τι αφορά το τώρα, αυτό  που βιώνω τώρα στην καθημερινότητά μου και  αυτό είναι το πιο ευαίσθητο μέρος, το οποίο

Εγώ. Εγώ είμαι εγώ, εσύ είσαι εσύ και ο διπλανός μας που καπνίζει στο παγκάκι είναι σίγουρα κάποιος άλλος. Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό, κανείς δεν μπορεί να σου πάρει και να μου πάρει το δικαίωμα της χρήσης και ιδιοκτησίας του ίδιου μας του εαυτού. Μου ανήκω, μου ανήκει το σώμα, το μυαλό και η καρδιά μου να τα ταΐζω, να σκέφτομαι και να τα χρησιμοποιώ όπως εγώ θέλω την κάθε μέρα της ζωής μου. Είμαι, είσαι, είμαστε κύριοι του εαυτού μας, η μόνη ιδιοκτησία μας. Αυτό που προσδιορίζει