Κατηγορία: Animateur

Μέρος 13οΟ Τίτο ζήτησε από τον αστυνόμο να συναντηθούν. «Τι συμβαίνει Δήμαρχε; Υπάρχουν νέα που εγώ δεν έχω;» «Αστυνόμε, εγώ δεν έπρεπε να σε ρωτήσω αν έχεις νέα; Εσύ είσαι το αφεντικό στη διαλεύκανση της υπόθεσης. Εγώ είμαι Δήμαρχος. Απλά, κάποιες υποθέσεις κάνω τις οποίες θέλω να λάβεις σοβαρά υπ’ όψιν. Μπορείς να έρθεις από το Δημαρχείο; Δυστυχώς εγώ δεν μπορώ να φύγω από το γραφείο. Έχω ένα meeting που δεν παίρνει ματαίωση. Σε καλώ να έρθεις γιατί είμαι σίγουρος ότι αυτά που θα σου πω

Μέρος 12οΚαι ο καιρός κυλούσε όμορφα, ειδυλλιακά θα λέγαμε στο όμορφο αυτό Δήμο. Ο Τίτο παντρεύτηκε τη Βίρνα του με κουμπάρα τη Ζωή της και το γλέντι του γάμου κράτησε όσο κρατούν τα πανηγύρια στα Ελληνικά χωριά και τα νησιά μας, τρεις ημέρες δηλαδή. Κλαρίνα και νταούλια. Μα και ροκ και ραπ. Ο Δήμος πάντρευε τον πρώτο Δημότη της πόλης του και συμμετείχε στη χαρά του σαν να ήταν το παιδί, του καθ’ ενός απ’ αυτούς. Κάποτε, τελείωσαν και οι επιπλέον του συνήθους χαρές και ξαναβρήκε η

Μέρος 11οΤο γελαστό παιδί, ο χαρισματικός διασκεδαστής, ο εμψυχωτής, ο animateur επί το γαλλικότερο, ήταν πια ένα είδωλο. Η κάθε εκδήλωση με την υπογραφή του ήταν πάντα ένα γεγονός. Αν και μόνον είκοσι τριών χρόνων τού ζητήθηκε από έναν εκ των υποψηφίων δημάρχων να τιμήσει το ψηφοδέλτιό του. Δεν μου αρέσει η λέξη που θα χρησιμοποιήσω τώρα, μα καλύτερος ‘κράχτης’ προτίμησης δεν υπήρχε. Το πρωτάκουστο δε ήταν ότι όταν ο κόσμος διάβασε για τη συμμετοχή του -την οποία με τα πολλά αποδέχτηκε-

Μέρος 10οH ρότα της ζωής ακολούθησε ομαλότατη και ενδιαφέρουσα πορεία. Πολλή η δουλειά αλλά ευχάριστη. Και η Βίρνα βοηθούσε τον καλό της με την αγάπη της αλλά και την ουσιαστική προσφορά της. Κτίζανε μαζί το κοινό τους μέλλον. Και βέβαια εργάζονταν για να ζουν και όχι να ζουν για να εργάζονται. Από τα πάρτι, διάλεγαν εκείνα που κατά τη γνώμη τους είχαν ενδιαφέρον και για τους ίδιους, γιατί ας μη ξεχνάμε ότι ήταν και αυτοί νέα παιδιά που η διασκέδαση ήταν γι’ αυτά ‘τροφή’. Το ξαναείπαμε

Μέρος 9ο«Κυρ Απόστολε άκουσε: Καταλαβαίνω την αγανάκτησή σου και την απελπισία σου όταν λες ότι εξαφανίστηκαν του κόσμου τα επαγγέλματα  από προσώπου γης. Μα πριν απ’ αυτά που ανέφερες, εξαφανίστηκαν άλλα, δεν τα σήκωνε πια το κλίμα της εποχής. Εξαφανίστηκαν μικροεπαγγελματίες, όχι γιατί απαγορεύτηκε να ασκούν το επάγγελμά τους μα γιατί αναγκάστηκαν να υποκύψουν στη δύναμη των μεγαθηρίων, τα οποία δεν μπόρεσαν να αντιπαλέψουν. Π.χ. ο γαλατάς και το παραδοσιακό γιαούρτι της τσανάκας δεν

Μέρος 8οΤο ότι την διαλεύκανση της υπόθεσης την είχε αναλάβει η ομάδα των επιφανών ντετέκτιβς έκανε τον κόσμο να ενδιαφέρεται έτι περισσότερο για την περίεργη αυτή δολιοφθορά, όπως άρχισαν όλοι να πιστεύουν. Και όπως γίνεται συνηθέστατα, πολλοί ήταν αυτοί που ζήλωσαν τη δόξα των ερευνητών και αυτοδιορίστηκαν σαν ιδιωτικοί ντετέκτιβς άμισθοι μεν, ελπίζοντας δε, σε ένα κλωναράκι από το στέφανο δάφνης που οσονούπω θα στόλιζε την κεφαλή του λύτη αυτού του διατροφικού μυστηρίου. Το τηλέφωνο του

Μέρος 7ο Ο Παύλος, ο έτερος των ντεντέκτιβς, λυπόταν πολύ το παλικάρι. Θυμήθηκε ότι πριν δύο περίπου χρόνια βρέθηκε και αυτός στην ίδια θέση. Αντιμετώπισε και αυτός το ίδιο μίσος, την οικονομική του καταστροφή λόγω της απόλυσής του από τη δουλειά. Και κυρίως ήρθε αντιμέτωπος με την πιθανότητα να χάσει και το κορίτσι που αγαπούσε αφού όλοι πίστευαν -και γιατί όχι κι αυτή;- ότι ήταν ο δολοφόνος του πατέρα της. Ορκίστηκε στον Τίτο ότι θα εύρισκαν ποιος έκανε την  βρωμιά την εγκληματική  που ναι

Μέρος 6οΤην επομένη μέρα της συζήτησης που είχαν με τους ντετέκιβς καθόταν μόνη της και σκεφτόταν αυτό που της είπαν ο Στέφανος με τον Παύλο. Ότι δηλαδή έπρεπε πάση θυσία να βάλει το μυαλό της όχι απλά να δουλέψει περισσότερο αλλά να το στριμώξει για τα καλά και να το αναγκάσει να δει ΠΟΙΟΣ είχε το πιο μεγάλο όφελος από την καταστροφή του Τίτο, πέραν των συναδέλφων και ανταγωνιστών του. Ποιος ήθελε, κατά τη γνώμη της, να εξαφανίσει το γελαστό παιδί που ήταν τόσο ερωτευμένο μαζί της. Η