Κατηγορία: Λόγοι των Φίλων: Κείμενα

«Η πριγκίπισσα των αστεριών», ένα ποίημα του Νεκτάριου Μπέση

Είχε τα μάτια της κλειστάη πριγκίπισσα των αστεριών,περιφερόταν ψάχνοντας τη σκιά της στο έδαφος,ήξερε ότι αν κοιτάξει ψηλά,όλα θα τελείωναν.Ένας μακρύς και χαρούμενος δρόμος,εκεί θα σταματούσε.Ένα χαμόγελο στην καρδιά…Ένας κορμός δέντρου…θα την βοηθούσαν να σταθεί όρθια;Ξερίζωσε ένα μικρό φυτό,έπεσαν όλα τα αστέρια μονομιάς.Ήταν όλο το βράδυ κλεισμένη στο δωμάτιό της,σκεπασμένη με ένα ανάλαφρο σεντόνι.Οι καρποί του χειμώνα είχαν σημάδια

Συνεχίστε...

«Σφάλμα κατηγορίας», ένα ποίημα της Γιώτας Αναγνώστου

Άνθρωπος με ερωτήματαΦύση ερευνητική, περίεργη,γεμάτη πόθο για γνώση, για νόημαΓυρνούσε και γυρνούσεκαι ρωτούσε και ρωτούσεγια τα μεγάλα, τα σημαντικάΓια το ένα, το μοναδικό ερώτημακαι ερχόταν πάντα απ' τοΒΑΘΟΣη απάντηση

Σολ#

Λάθος κάνειςούρλιαζε όλο θυμόΠΑΝΤΖΑΡΙΑείναι η απάντηση

Κι επέμενε τοΒΑΘΟΣνα αντηχεί

Σολ#

Ο Αρχιμήδης ολοτσίτσιδοςκαι

Συνεχίστε...

«Μια τυχαία πράξη», ένα ποίημα της Σοφίας Βασιλειάδου

Καθόταν στο παγκάκι ελαφρά ανήσυχη το βλέμμα την παρουσία κάποιου αναζητώντας σαν τα χέρια που τυφλά ψηλαφούν  στο σκοτάδι, δρόμο να βρουν να βαδίσουν. Χαμογελούσε, ίδια μωρό που ονειρεύεται την αθωότητα. Κι όταν ναυάγησε το γερασμένο βλέμμα στον ορίζοντα, σαν ναυτικού γυναίκα που άνυδρη προσμένει μαντάτα από τη θάλασσα, έκατσα δίπλα της. Έγινα εγώ αυτός που έστηνε το βλέμμα της ψυχής της.

Συνεχίστε...

«Πελαγηνή», ένα διήγημα της Γεωργίας Κοκκινογένη

Τους  γιάτρευε όλους. Είχε από χρόνια οργανώσει το φαρμακείο της στην πρωτεύουσα του νησιού με πάσα  καλαισθησία. Φρόντιζε να υπάρχουν  ανελλιπώς  προϊόντα περιποίησης δέρματος για τις πελάτισσές της. Έδινε μιάν ιδιαίτερη προσοχή στην επιδερμίδα και  τις συμβούλευε  για τη φρεσκάδα και τη στιλπνότητα. Δεν παρέλειπε,  βέβαια, να δηλώνει σε στιγμές  χιούμορ πως αγαπημένο της  ζώο  είναι ο ρινόκερος. Στο γραφείο της, δίπλα στον υπολογιστή, τη μολυβοθήκη, το μωβ θερμός  για τον καφέ και  το βυσσινί

Συνεχίστε...

«Ας είμαστε άνθρωποι», ένα ποίημα του David Herbert Lawrence σε μετάφραση του Νίκου Παπάνα

ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Για το Θεό, ας είμαστε άνθρωποι, όχι μαϊμούδες που τιμούμε μηχανές ή που καθόμαστε με τις ουρές κουλουριασμένες, ενώ μας διασκεδάζει η μηχανή, το ραδιόφωνο ή το φιλμ ή το γραμμόφωνο.

Μαϊμούδες μ’ έν’ άψυχο πλατύ χαμόγελο στα πρόσωπά μας.



LET US BE MEN

For God’s sake, let us be men not monkeys minding machinesor sitting with our tails curledwhile the machine amuses us, the radio or film or

Συνεχίστε...

«Ταξίδια», ένα ποίημα της Γιώτας Αναγνώστου

(Στους ταξιδιώτες  που μένουν πάντα αταξίδευτοι)  Κάποιος βαλίτσες ετοιμάζειγια το ταξίδι της ζωής το τελευταίο.Πόσα πολλά τα χρόνια, πέρασαν.Πόσα ταξίδια στα χαρτιά, μόνο με λέξεις.Μπουκέτα λέξεις ξεραμένα μες στα βάζακαι σε σελίδες κίτρινες, ξεθωριασμένες.Μια καθημερινή αφαίμαξη ζωής.Να μας ρουφάνε το τρελό μας αίμα-μα εκείνο ήταν το καλύτερο,αυτό που κόχλαζε, το κατακόκκινο-να μας φοράνε δαχτυλίδια και βραχιόλια,να μην ξεχνάμε τον

Συνεχίστε...

«Η κατα-δίκη», ένα ποίημα της Ιωάννας Α. Αγγελή 

Προ της δίκης:Κύματα τα χάδια στο πρόσωπό σου, τα δάχτυλά μου έδεσαν τον καημό και φώτισαν καινούριους δρόμους.Οι ανάσες μας αντήχησαν τον τυραννισμένο έρωτα και μας έμαθαν να κατοικούμε εντός σου εγώ και εντός μου εσύ...Αίφνης, ένα φιλί περαστικό από τα χείλη απείλησε το όραμα τής απέναντι όχθης...Ενοχή! Δικάζεται απόψε και για πάντα το φιλί.Η αγκαλιά που ξεψυχούσαμε, τα χάδια που ανοίγαμε εξομολογήσεις, τα βλέμματα τα αμετανόητα διαπεραστικά και επίμονα, αθωώθηκαν λόγω

Συνεχίστε...

«Θέαση», ένα ποίημα του Γιώργου Μπίμη   

Πες μου, πού πας από βραδίς, ποιες σκάλες κατεβαίνεις,ποια εξορία ανοίχτηκε στην άβυσσο της γης;Στη φθίση και στο θάνατο, τι δεν καταλαβαίνεις;Τα σύθαμπα θ’ αλώσουνε τους ήχους μιας κραυγής…

Ο διχασμός κι ο χορτασμός, όταν θ’ ανταμωθούνε,η πόρτα του παράδεισου θα μείνει σφραγιστή,τα λάφυρα των ποταπών στο ρήγμα θα χαθούνεκι όλα στο δείλι, σύντροφε, θα έχουν ξεχαστεί…

Θλίψη δεινή κι αβάσταχτη στη βάναυση στιγμή…Δε βρέθηκε ποτέ

Συνεχίστε...

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη