Όλες οι δημοσιεύσεις από: Κατερίνα Ευαγγέλου - Κίσσα

Στης γειτονιάς σου τα στενά - το δείλι,οι θύμησες με πήραν στο χορό.Στο σύρμα της αυλής σου το μαντίλι…-παλιό σημάδι, να ’ρθω να σε βρω-.

Όρκοι αγάπης με φιλιά στα χείληκαι όνειρα - κουβάρι παρδαλό.Απόψε θα σου κλέψω το μαντίλι.Με ζώνουν οι στιγμές κι αναπολώ. Την αύρα σου θα πιω - δροσιά τ’ Απρίλη κι ας στέρεψε η αγάπη στον καιρό.Θα βγεις σαν Νηρηίδα απ’ την πύλητης δύσης - μ’ έναν ήλιο πορφυρό.

Το κύμα τα φιλιά σου

Τα  γράμματά σου ευθυγραμμισμένα,να φτιάχνουν λέξεις,σχέδια, έξοδα, υποθέσεις…Μου θυμίζουν πως ο κόσμοςσυνεχίζει να υπάρχει και δίχως σου,τυλιγμένος  το πέπλο μιας σωτήριας άγνοιαςπου καταλήγει βαθιά εκούσια:πόσο ευθύνη κουβαλάνε στους ώμους τουςοι αδαείς αυτού του κόσμου;

Τυλιγμένη στο πέπλο της η ζωή,όλη φορτωμένη σε λέξεις,μετρημένη σε καταθέσεις,κυβισμένη σε διαστάσεις,καθώς τα όρια και τα όνειρα-πάντα-οι αλυσίδες των

Τζακ Κέρουακ/Μικρό βιογραφικόO Τζακ Κέρουακ (Jack Kerouac, πραγματικό όνομα: Jean-Louis Lebris de Kérouac, 12 Μαρτίου 1922 - 21 Οκτωβρίου 1969) ήταν Αμερικανός λογοτέχνης, εικονοκλάστης του γραπτού λόγου, ένας από τους κύριους εκπροσώπους, μαζί με τους Γουίλιαμ Μπάροουζ και Άλεν Γκίνσμπεργκ, της Μπιτ γενιάς (αγγλ. Beat Generation) και εισηγητής του ομώνυμου όρου. Ανάμεσα στα διασημότερα έργα του ανήκουν τα μυθιστορήματα Οι αλήτες του Ντάρμα, Οι υποχθόνιοι και πάνω απ΄όλα το Στο δρόμο. Ο

Ας ήτανε νερό οι κακές στιγμέςκι ως έτρεχαν να παίρναντα βάρη όλα απ' τις ψυχέςστη θάλασσα να ‘σέρναν.

Ας ήτανε δροσοσταλιάη αγάπη στις καρδιές μαςθα ποτιζόταν απαλάτο δάσος από μυρωδικάβαθιά μεσ’ τις ψυχές μας.

Ας ήτανε ένα ψίχουλοη πίστη στη ζωή μας!Θα ’τρωγαν όλα τα πουλιάφαγάκι απ’  το φαΐ μας.

Κι αν ήταν, λέει, οι ευχέςνα γίνονταν αλήθεια,δεν θα’ χε άλλους στεναγμούςνα φώλιαζαν στα

Πάντα μου άρεσε η λαϊκή. Η διαδικασία της επιλογής φρούτων και λαχανικών για την ετοιμασία σπιτίσιων φαγητών, μου έδινε την αίσθηση υψίστης φροντίδας και αγάπης στα μέλη της οικογένειας. Δεν πάει να είχα χίλια δύο να κάνω; Τη λαϊκή δεν την έχανα με τίποτα. Αν δεν πήγαινα, δεν λογιζόμουν για σωστή νοικοκυρά.Στην πρώτη καραντίνα άφησα τη συνήθεια μου αυτή, γιατί δεν ήθελα να συνωστίζομαι. Προείχε η υγεία. Στη δεύτερη καραντίνα, που είχα πια «εμπειρία», είπα ότι δε θα αφήσω αυτήν την τρελή -για

Πώς  να μιλήσεις  για τη ζωή σου παρά μόνο με γεγονότα και  συναντήσεις…Μαρία Πανούτσου Γ μέροςΣυναντήσεις με αξιοσημείωτους ανθρώπους.

Α΄ Η  Νέλλη   Καρρά [1]  ερχόταν σε  ένα εργαστήρι  στο Παγκράτι -ένας εξαιρετικά όμορφος χώρος- και έκανε μάθημα κινησιολογίας  και θεάτρου.  Είχα μάθει για  την δουλειά της και  την   επισκέφτηκα  για να  με  προετοιμάσει  για τις εξετάστριες, στο εργαστηριού του Γέρζι Γκροτόφσκι. Έτσι ’79 – ‘80  δούλεψα  κάτω από τις οδηγίες της