ΘΕΑΤΡΟΚρυμμένες Σίγκμουντ & Μάρθα Φρόυντ, Κάρλ & Τζένη Μάρξ, Σωκράτης & Ξανθίππη
Τρία διάσημα ζευγάρια της παγκόσμιας ιστορίας. Τρεις σημαντικές γυναίκες αυτών των ζευγαριών που παρέμειναν κρυμμένες στις παρυφές της ιστορίας και στη σκιά της δόξας των μεγαλοφυών συζύγων τους.Τον φετινό χειμώνα, η Τατιάνα Λύγαρη σκηνοθετεί στο Θεατρικό Βαγόνι της Αμαξοστοιχίας-Θεάτρου το Τρένο στο Ρουφ το εξαιρετικό θεατρικό έργο «Κρυμμένες» της ισραηλινής συγγραφέως Yossefa
Όλες οι δημοσιεύσεις από: Κατερίνα Ευαγγέλου - Κίσσα
Το τι σημαίνει να είσαι γυναίκα στην Ελλάδα του ‘80 και του ‘90 (για το τώρα δεν χρειάζεται να σχολιάσω )και επίσης το να είσαι όχι μόνο γυναίκα αλλά και καλλιτέχνης και όχι απλά καλλιτέχνης αλλά να θέλεις να κάνεις και έρευνα και να θέσεις τα δικά σου αποτυπώματα στην τέχνη σου, είναι ένα σχεδόν ακατόρθωτο επίτευγμα. Συμπληρώνω, χωρίς μια στήριξη από κόμματα, από οικογένεια με εύρος ευμάρειας και χωρίς κανενός είδους παραχωρήσεις στην ιδιωτική σου ζωή. Δε κάνω το καλό παιδί. Έχω
Είχε τα μάτια της κλειστάη πριγκίπισσα των αστεριών,περιφερόταν ψάχνοντας τη σκιά της στο έδαφος,ήξερε ότι αν κοιτάξει ψηλά,όλα θα τελείωναν.Ένας μακρύς και χαρούμενος δρόμος,εκεί θα σταματούσε.Ένα χαμόγελο στην καρδιά…Ένας κορμός δέντρου…θα την βοηθούσαν να σταθεί όρθια;Ξερίζωσε ένα μικρό φυτό,έπεσαν όλα τα αστέρια μονομιάς.Ήταν όλο το βράδυ κλεισμένη στο δωμάτιό της,σκεπασμένη με ένα ανάλαφρο σεντόνι.Οι καρποί του χειμώνα είχαν σημάδια
Η ΖΗΛΟΦΘΟΝΙΑ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ Σου μοιάζει το φεγγάρι, αγάπη μου. Κοίτα το πώς σε ζηλεύει, (κοίτα το) πώς δυσφορείׄ· απ΄ την αέναη προσοχή που σου δείχνω μία τυφλή θαλπωρή ανομίας ξεπροβάλλει από τα μάτια του όσο αργά κι αν είναι τα όνειρα.
ΣΚΛΗΡΗ ΑΓΑΠΗ Δεν πειράζει που είσαι σκληρός. Οι σκληροί άντρες όσα προβαίνουν τα εννοούν. Πειράζει, που δεν ακούς την καρδιά μου πώς χαροπαλεύει αδάμαστη στο στήθος σου όταν τη βάζεις. Πειράζει, που αγνοείς τα χείλη
Άνθρωπος με ερωτήματαΦύση ερευνητική, περίεργη,γεμάτη πόθο για γνώση, για νόημαΓυρνούσε και γυρνούσεκαι ρωτούσε και ρωτούσεγια τα μεγάλα, τα σημαντικάΓια το ένα, το μοναδικό ερώτημακαι ερχόταν πάντα απ' τοΒΑΘΟΣη απάντηση
Σολ#
Λάθος κάνειςούρλιαζε όλο θυμόΠΑΝΤΖΑΡΙΑείναι η απάντηση
Κι επέμενε τοΒΑΘΟΣνα αντηχεί
Σολ#
Ο Αρχιμήδης ολοτσίτσιδοςκαι
Καθόταν στο παγκάκι ελαφρά ανήσυχη το βλέμμα την παρουσία κάποιου αναζητώντας σαν τα χέρια που τυφλά ψηλαφούν στο σκοτάδι, δρόμο να βρουν να βαδίσουν. Χαμογελούσε, ίδια μωρό που ονειρεύεται την αθωότητα. Κι όταν ναυάγησε το γερασμένο βλέμμα στον ορίζοντα, σαν ναυτικού γυναίκα που άνυδρη προσμένει μαντάτα από τη θάλασσα, έκατσα δίπλα της. Έγινα εγώ αυτός που έστηνε το βλέμμα της ψυχής της.
Καλό μήνα και από την Κύπρο, φίλοι αναγνώστες (και συνεργάτες) της Λόγω Γραφής!Αγαπητοί φίλοι της στήλης «Λόγω γραφής… Ες γην εναλίαν Κύπρον», για τον μήνα Σεπτέμβριο σας παρουσιάζω την ποιήτρια Κατερίνα Ηρακλέους, η οποία διακρίνεται για την ευαισθησία και τη νοσταλγική διάθεση των στίχων της.
Αύγουστε μήνα, 9 δρασκελιές σου έμειναν, άστεγος, γυμνός, καμένος στο πρόσωπο με το ένα μάτι να βλέπει θολά, με το ένα πόδι στον τάφο και με το ένα χέρι να
Μεταξύ Μίλαν Κούντερα και ἐμοῦ της γράφουσας καθώς πενθούσα τη ζήση την τραχιά. [1] «Ο βαθμός της βραδύτητας είναι ευθέως ανάλογος με την ένταση της μνήμης·
ο βαθμός της ταχύτητας είναι ευθέως ανάλογος με την ένταση της λήθης» Μίλαν Κούντερα
Οι άνδρες της ζωής μου υπήρξαν ή φίλοι μου ή συνεργάτες ή σύζυγοι, όσοι πραγματικά μου έδωσαν σημαντικά στοιχεία ζωής και ανταπόδωσα. Χωρίς να έχω απόλυτα συνείδηση αυτής της
Πρόσφατα σχόλια