Προσπαθώ να στολίσω το χριστουγεννιάτικο δέντρο

Με φωτεινά λαμπάκια,

Αλλά αυτά δεν με υπακούν,

Μπλέκονται στα δάχτυλά μου

Μπλέκονται στα μαλλιά μου

Και κολλάν πάνω στα χέρια μου και το δέρμα μου

Σαν λυπημένα πολύχρωμα λέπια,

Που σου τραβούν την προσοχή μονάχα για μια στιγμή,

Όταν δεν με αγκαλιάζεις στο σκοτάδι

Κολυμπάω μέσα στο ήρεμο μάτι της νύχτας

Σαν ενοχλητική βλεφαρίδα,

Ξεκουράζομαι, ηρεμώ

Όταν σπαταλάς τις λέξεις σου για εμένα

Είμαι η Μέδουσα

Μα μπορώ να με κοιτάξω στον καθρέπτη

Η καρδιά μου μόνο τα Χριστούγεννα δεν είναι φτιαγμένη από πέτρα