Φισεκλίκια, μαχαίρια, πιστόλες,

συνοδοί στη ζωή σου, συνοδοί και στον Άδη.

Το χορτάρι ανοιξιάτικης γης,

νεκρική σού προσφέρεται κλίνη.

Και εσύ, πριν τα μάτια σου κλείσεις,

αψηφάς τις σκιές της ζωής  σου,

που προσμένουν στα πορτόθυρα του  Άδη.

Οι πληγές στο κορμί σου,

μαρτυρίες της δόξας του βίου σου.

Οι  πληγές της ψυχής σου,

σε εχθρούς μα και φίλους, μαρτυρίες δεν γίναν.

Πριν τα μάτια σου κλείσεις

διαθήκη  μαζί σου τις πήρες

συνοδούς σου κι αυτές  στο αιώνιο ταξίδι  της ζωής σου.

Καραϊσκάκη Γεώργιε,

η τιμή και η δόξα όλη  δική σου!