«Ψωμί με ζάχαρη και λάδι», ένα ποίημα της Κατερίνας Ευαγγέλου-Κίσσα

Γράφω. Σβήνω. Γράφω. Σβήνω.

Δύσκολα τα πράγματα.

Προβάλει η ψυχή μου μιαν απαίτηση

κι εγώ την πνίγω

πριν προφτάσει και μεγαλώσει κι άλλο.

Πόσες ανάσες χωρούν σ’ ένα ποίημα;

Πόσα δάκρυα;

Πόσοι θυμοί;

Πόσες παραιτήσεις;

Για σένα γράφω μάτια μου σκοτεινά, μάτια μου μαγεμένα.

Κι έπειτα τρώω ψωμί με ζάχαρη και λάδι,

σαν να ‘ ναι η ώρα απλή, της κάθε μέρας.

Κι ίσως και να’ ναι…

Λάδι και ζάχαρη γελούν τ’ αφίλητά μου χείλη,

και μιαν ελπίδα πως κι αύριο ξημερώνει και ποιος ξέρει;…

Ίσως σας αρέσει και

1 Σχόλιο

  • laida kefala
    2 Ιουλίου 2019 at 08:19

    Υπέροχο ποίημα!!!

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη