Για  σένα  που  δεν έκανες ταξίδια μακρινά.

Σένα που  τύχη σ’ έταξε ρίμες να εξισώσεις

και  έμεινε  η  σκέψη  σου ν’ αγγίζει  ξωτικά

το  κάθε  μέρα  άρρωστο πως ίσως  το  προδώσεις!

Εσένα που  η μάνα  σου σ’ έκρυβε στην ποδιά της

και  στο  σχολειό  σε  βάζανε να  κάνεις  προσευχή

κατάφερες  τυχάρπαστε να  μπεις  στα  σωθικά  της

γραφής  που  ίσως  κέρδισε μια πρώτη  αποδοχή…

Τάλαντο  σου  στερήσανε εσένανε οι  μούσες

μοίρες  σε λεηλάτησαν, δειλέ απομιμητή,

μα  θέριεψαν το  δράμα  σου, οι μέρες σου  απούσες

η  φήμη που  (ε)κέρδισες παρέμεινε  πλαστή!

Γιατί ναυτίλος  φίλε  μου δεν έγινες ποτέ

και τη ζωή σπατάλησες για να βρεις την αλήθεια.

Σαν καιροσκόπος έμπειρος περίμενες σοφέ

δοξάρι άλλου έντεχνο να φέρει την προμήθεια.

Θα  μείνεις  πάντα  ιδανικός και οπορτουνιστής

μιας  θάλασσας  που  αιμορραγεί κι  όταν  σε  βλέπει  φτύνει!

Της  ευκαιρίας  πρόδρομος και  άξιος  ποιητής

όμως  για  μας  της  θάλασσας, ναυάγιο  που  κλίνει!!!

Θα μείνεις πάντα σούργελο του κάθε φουκαρά

μπατίρη που απ´ την δόξα σου λεφτά κοιτά ν´ αρμέξει.

Κι όσα βιβλία και αν γραφούν, αράδες μυθικές,

πάντα θα υπάρχει ναύκληρος το «ήθος» σου να ψέξει!

Θα μείνεις πάντα φάντασμα, ψευδοθαλασσινός,

για τους ποιητικούς καιρούς , ωφέλιμο ένα έρμα.

Των καιροσκόπων ένδειξη, γραφιάς και γραφικός,

χωρίς αντίκρισμα σαφώς, κάλπικο ένα κέρμα.

Τέλος, τρανέ ταξιδευτή, Γένοβα – Μασσαλία

του Γιαννουλάτου πλήρωμα, Port Said – Βενετιά.

Τα χρόνια σου σπατάλησες μέσα στο «Ιωνία»,

τα Kuro Siwo και Golf Stream τα έχεις ακουστά…