‘’ΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΤΕΛΕΙΑ’’ και η ιστορία μας αρχίζει.

Μια ιστορία ΦΙΛΙΑΣ (ή ΕΡΩΤΑ, δεν έχει σημασία):

Τα πάντα μοιάζουν πανέμορφα.

Τα ίδια λουλούδια στις γλάστρες όπως και χθες και προχθές και πάντα. Μα σήμερα τα χρώματά τους πιο έντονα και το άρωμά τους πιο μεθυστικό. Ακόμη κι η μονότονη βροχή, που δεν σταμάτησε εδώ και μια βδομάδα, γεννά εμπνεύσεις για ποιήματα και μουσική.

Είναι γιατί οι δυο μας, οι ήρωες μιας τέτοιας ιστορίας, πήραμε τα πινέλα και τις μπογιές μας, ζωγραφίσαμε τον Παράδεισο και μπήκαμε μέσα (το είπε ο Καζαντζάκης και εμείς δεν χορταίνουμε να το λέμε).

Είναι γιατί βρισκόμαστε στην  εποχή  της Άνω και Κάτω τελείας, στην Αρχή δηλαδή.

Τα πάντα στον υπερθετικό και το απόλυτο.

Η εποχή του ‘’για πάντα’’.

Άνω ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΤΕΛΕΙΑ.

Και όμως η ΑΝΩ ΤΕΛΕΙΑ, καραδοκεί. Είναι πολύ κοντύτερα απ’ ό,τι την περιμέναμε απ’ ό,τι πιστεύαμε.

Stand by.

Δείχνει, ότι ακόμη δεν τελείωσαν βέβαια  όλα. Και στέκεται εκεί μάρτυρας αδιαμφισβήτητος.

Έλα όμως που απειλεί αναιδώς, άλλοτε να κάνει μια απλή κίνηση να κατέβει μια σκάλα και να γίνει ΤΕΛΕΙΑ, άλλοτε την παίρνει το μάτι μου να φλερτάρει απεγνωσμένα με μια συντρόφισσα, να έρθει και να γίνουν οι δυο τους ΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΩ σηματοδοτώντας μια καινούρια αρχή!!! Ασαφή τα όρια και εύκολα να τα παραβιάσεις. Δεν είναι τόσο δύσκολα τα πράγματα όσο ίσως φαίνονται. Ένα ‘’ΚΛΙΚ’’ και τα πάντα αλλάζουν.

ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ της ΕΥΘΥΝΗΣ για το ποιο σημείο στίξης θα επικρατήσει τελικά, πέφτει φυσικά στους ώμους τους δικούς μας.

Το ξέρουμε ότι πρέπει να βιαστούμε πριν καταφθάσει και μία ΠΑΥΛΑ, (μακριά συγγένισσα αυτή) και ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΙΑ μας.

Γιατί τότε τα πράγματα θα είναι μη αναστρέψιμα.

ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑΙ ΜΕΝ, ΑΛΛΑ…

Και τα λουλούδια θα είναι όπως ήταν χθες και προχθές και πάντα, ενώ θα βλέπουμε τη βροχή και θα μουρμουράμε κατσούφηδες, χωρίς έμπνευση για ποίηση και μουσική!!!

Χωρίς κέφι γενικώς…