“Τα φιλιά”, ένα ποίημα της Κατερίνας Ευαγγέλου-Κίσσα

Δεν είμαι δίπλα σου

Μα δεν είναι η απόσταση,

Που με τη βία με κρατάει μακρυά σου.

Φοβάμαι μήπως τρέξω να κρυφτώ

Σε λάθος μέρος

Και ζητάω τα φιλιά σου.

 

Βαθιά σημάδια μου αφήνουν τα φιλιά,

Χαράζουν στο μυαλό μου μονοπάτια.

Σημάδια που ούτε ο χρόνος ακουμπά,

Που σάρκα παίρνουνε στης θύμησης τα χνάρια.

 

Όσο κι αν πόνεσα, για ό,τι κι αν έκλαψα,

Με ό,τι κι αν χάρηκα, χωριστά ή μαζί σου,

Ένα μονάχα τόσο βαθιά με στιγμάτισε

Κι ήταν αυτό το γλυκό  το φιλί σου.

 

Δεν είμαι δίπλα σου

Μα δεν είναι η περίσταση,

Που με το ζόρι δε μ’ αφήνει κοντά σου.

Είναι που ξέρω, αν λυγίσω θα γείρουμε

Κλαίγοντας γοερά

Να πνιγώ στα φιλιά σου.

 

[Σε ρώτησα γιατί νοιάζομαι,

Τι σου λείπει γενικά απ’ τη ζωή σου;

Το χαμόγελο και το φιλί σου, απάντησες.

Το χαμόγελο και το φιλί σου…]

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη