Η ταινία αυτής της Πέμπτης αποτελεί για μένα την επιτομή των ταινιών που χαρακτηρίζονται ερωτικές. Μια ερωτική ταινία κεντημένη με αισθητική τελειότητα και ερμηνείες που γράφουν μέσα μας, όσα χρόνια κι αν περάσουν.

In the mood for love (Ερωτική επιθυμία-2000)

Η ταινία που έκανε παγκοσμίως γνωστό τον Κινέζο σκηνοθέτη Γουόνγκ Καρ Γουάι διαθέτει ακριβώς εκείνη τη διάθεση που λέει ο ξενόγλωσσος τίτλος της. Είναι μια ρομαντική ταινία που ο θεατής αντιλαμβάνεται σε κάθε πλάνο της την ερωτική ατμόσφαιρα μεταξύ των δύο κεντρικών ηρώων.

Το φιλμ διαδραματίζεται στο Χονγκ Κονγκ του 1962. Ένας δημοσιογράφος και μια υπάλληλος γραφείου νοικιάζουν την ίδια μέρα τα διαμερίσματά τους στην ίδια πολυκατοικία μαζί με τους συζύγους τους. Οι τελευταίοι λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων αναγκάζονται να λείπουν συχνά από το σπίτι τους. Όταν ο δημοσιογράφος Τσόου και η υπάλληλος Σου αντιληφθούν ότι οι σύζυγοί τους είναι παράνομο ζευγάρι, θα θελήσουν να αναζητήσουν το πώς ξεκίνησε αυτό το ειδύλλιο. Αυτό θα τους οδηγήσει  να έρθουν πιο κοντά και να ερωτευτούν και οι ίδιοι στη συνέχεια.

Είναι εμφανές ότι πρόκειται για μια από τις πιο ευαίσθητες και ρομαντικές ταινίες του Γουόνγκ Καρ Γουάι. Ο σκηνοθέτης εγκαταλείπει το σκοτεινό κλίμα των προηγούμενων ταινιών του, διατηρεί όμως την υποβλητικότητα στην ατμόσφαιρα και τη φωτογραφία και το αποτέλεσμα συνταράσσει ακόμα και τον πιο δύσκολο θεατή. Η ”Ερωτική επιθυμία” αποτελεί το άτυπο δεύτερο μέρος της τριλογίας που ξεκίνησε το 1991 με το ”Οι άγριες μέρες μας” και τελείωσε το 2004 με το ”2046”.

Και στις τρεις ταινίες κύριος θεματικός άξονας του σκηνοθέτη είναι ο ερωτισμός και οι ανθρώπινες σχέσεις. Πράγματι, θα δει κανείς ότι προσεγγίζει με έναν εξαιρετικά προσεκτικό τρόπο την ανθρώπινη όσο και γυναικεία ψυχοσύνθεση και καθώς όλες οι ταινίες υποτίθεται ότι διαδραματίζονται στη δεκαετία του 1960, του δίνεται η ευκαιρία να παρουσιάσει και σε κάποιες φορές να κατακρίνει τα ήθη των ανθρώπων της χώρας του. Ακόμη, όπως και στις περισσότερες ταινίες του Γουάι, έτσι κι εδώ φαίνεται ότι σπουδαίο ρόλο διαδραματίζει το βίωμα όσον αφορά τη εξέλιξη της πλοκής.

Πάνω απ’ όλα όμως, τον Γουόνγκ Καρ Γουάι τον ενδιαφέρει να δημιουργήσει μια έντονα ερωτική ατμόσφαιρα. Κι αυτό όχι μέσω ακραίων ερωτικών σκηνών ή βαρύγδουπων διαλόγων. Υπάρχουν εξαιρετικοί διάλογοι σε αυτή την ταινία αλλά ο σκηνοθέτης προσπαθεί να δημιουργήσει όλη αυτή την ερωτική ατμόσφαιρα βοηθούμενος όχι μόνο από τα βλέμματα και τις εκφράσεις των δύο πρωταγωνιστών αλλά και από την για άλλη μια φορά άψογη φωτογραφία του μόνιμου συνεργάτη του σκηνοθέτη, Κρίστοφερ Ντόιλ, το μοντάζ και τη μουσική υπόκρουση. Δεν είναι απίθανο να κάνετε πολύ καιρό να ξεχάσετε το βασικό μουσικό θέμα που ντύνει την ταινία, το ”Yumejis theme”, που συνέθεσε ο Shigeru Umebayasi αλλά και τις άλλες μουσικές από τη δεκαετία του ’60 που θα συναντήσετε στην ταινία, κυρίως με τη φωνή του Νατ Κίνγκ Κολ.

Για τους δύο πρωταγωνιστές τι να πει κανείς; Ο λόγος για τη Μάγκι Τσένγκ και τον Τόνι Λιούνγκ, που αποτελούν ένα από τα πλέον αξέχαστα κινηματογραφικά ζευγάρια. Η χημεία τους στην οθόνη είναι κάτι παραπάνω από εμφανής, όπως επίσης και το ταλέντο του να υποδύονται ανθρώπους μιας άλλης εποχής. Πόσο κομψή γυναίκα μοιάζει μέσα στα στενά φορέματα της η Τσένγκ και πόσο τζέντλεμαν μέσα στα κοστούμια του ο Λιούνγκ, ένας ηθοποιός που πραγματικά λατρεύει ο Γουόνγκ Καρ Γουάι.

Όσα και να γραφτούν για μια ταινία του Γουάι ποτέ δεν είναι αρκετά. Για αυτό το λόγο σας προτρέπω να αφεθείτε στη μαγεία μιας ταινίας που όχι μόνο ξετρέλανε στην εποχή της το Φεστιβάλ των Κανών (βραβείο αντρικής ερμηνείας, φωτογραφίας, μοντάζ, καλλιτεχνικής διεύθυνσης) αλλά θα σας αποδείξει την ικανότητα του Γουόνγκ Καρ Γουάι να σας μεταφέρει σε έναν κόσμο μακριά από εδώ, γεμάτο από κρύφιο ερωτισμό και έναν αλλόκοτο ρομαντισμό. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης έχει δηλώσει ότι ”ήθελε αυτή η ταινία να είναι πολύ ήσυχη, πολύ κλασική, σχεδόν υπόκωφη, όπου τα πάντα να εκφράζονται μέσω σωματικών κινήσεων και ο θεατής να έχει το ρόλο σιωπηλού παρατηρητή σε αυτή τη σχέση”.

Πράγματι, συμπεραίνει κανείς, ακόμη και από τις πιθανές γωνίες στις οποίες τοποθετείται η κάμερα, οτι ο θεατής ήδη από τα πρώτα πλάνα της ταινίας αισθάνεται σαν να βλέπει τα πάντα μέσα από μια κλειδαρότρυπα.

Τέλος, όπως επισήμαναν και πολλοί κριτικοί, έτσι και ο ίδιος ο σκηνοθέτης τόνισε ότι αυτό που ήθελε να αποτυπώσει μέσα από την ταινία του δεν είναι μόνο η ιστορία μιας σχέσης αλλά και  η νοοτροπία ενός ολόκληρου λαού σε μια δεδομένη στιγμή μέσα στο χρόνο, όπως τον βιώνουν οι άνθρωποι του.

*** Στο link που ακολουθεί μπορείτε να δείτε, όσοι δεν την έχετε δει, ολόκληρη την ταινία με ελληνικούς υπότιτλους: In the Mood for Love (2000) – Γουόνγκ Καρ Γουάι