«Τάμα τριαντάφυλλα», ένα διήγημα του Απόστολου Παλιεράκη για τη λογοτεχνική δράση «Μένουμε σπίτι»

Δυο τριανταφυλλιές∙ άσπρη η μια, κόκκινη η άλλη∙ γεμάτες ολοζώντανα τριαντάφυλλα.­

-Δες τις τριανταφυλλιές, τόσο ζωντανές, μέσα στην ξεραΐλα ολόγυρά τους. Πόσα χρόνια να ‘χει στερηθεί την ανθρώπινη φροντίδα αυτός ο κήπος; Θα είχε   κάποιον κάποτε να τον ποτίζει,  να κλαδεύει, να σκαλίζει. Τώρα μόνο τα ξερόχορτα θεριεύουν κι όλα τ’ άλλα παλεύουν να επιβιώσουν, εκτός από τις δύο τριανταφυλλιές που είναι σα να έχουν κάποιον άγγελο προστάτη. Και το σπιτάκι στο βάθος, ερείπιο, η πόρτα ανοικτή, σίγουρα λεηλατημένο και σίγουρα με άλλους πια ενοίκους, από το λοιπό ζωικό βασίλειο. Πόσοι εχθροί να συγκατοικούν τώρα εδώ; Ποντίκια, γάτες, μπορεί και φίδια∙ σκέτη αρρώ…

Σταμάτησε, απότομα τη φλυαρία της, που ποιος ξέρει πόσο θα συνέχιζε ακόμα, αν δεν είχε αρχίσει να ξεστομίζει την απαγορευμένη λέξη.

Αύγουστος του 2019. Ο Νίκος κι η Μαρίνα είπαν να κάνουν τη βόλτα τους στο αραιά κτισμένο  κομμάτι  του χωριού, που ποτέ δεν είχαν, μέχρι εκείνη την Παρασκευή, επισκεφθεί. Τώρα όμως, τα πράγματα είχαν αλλάξει. Οι βόλτες των ευτυχισμένων χρόνων τους ανήκουν στο παρελθόν. Τώρα θέλουν να αποφύγουν τις  συναντήσεις και τις ενοχλητικές  ερωτήσεις. Έχουν περάσει τέσσερις μέρες από την πρώτη χημειοθεραπεία του και αισθάνθηκε να μπορεί να βγει για μια σύντομη βόλτα. Ήρθαν στο εξοχικό τους για περισσότερη ησυχία και καθαρό αέρα. Εκείνος αισιοδοξεί, κι εκείνη κάνει ό,τι μπορεί για του τονώνει το ηθικό και να ενισχύει την αισιοδοξία του. Τρέχει και κόβει όπως όπως δυο τριαντάφυλλα χωρίς να μπορέσει να αποφύγει να τρυπηθεί από τ’ αγκάθια τους. Εκείνος τα παίρνει συγκινημένος και της φιλάει το τραυματισμένο χέρι.

-Σ’ ευχαριστώ καλή μου, άγγελέ μου, αλλά μάτωσες το χέρι σου…

-Σιγά τώρα καημένε, ένα ασήμαντο τρυπηματάκι… Τα χρώματα της ομάδας μας… και πώς μυρίζουν! Έχουν πια χαθεί αυτά τ’ αρώματα. Ξέρεις τι θα κάνω; Θα τις φυτέψω  στο κήπο μας και του χρόνου θα έχουμε  τα πρώτα δικά μας αρωματικά τριαντάφυλλα. Όχι βρε χαζούλη, δεν θα τις  μεταφυτέψω, δεν γίνεται αυτό. Καταβολάδες θα κάνω, και μπόλια στις δικές μας. Ο Παναγιώτης ο κηπουρός ξέρει απ’ αυτά. Θα τον παρακαλέσω να το αναλάβει και να τις παρακολουθεί όταν θα είμαστε στην Αθήνα. Τι λες να τάξουμε  και στον Άη Γιώργη πως θα του πάμε από τα ωραία μας τριαντάφυλλα  για τον επιτάφιό του, να κάνει το θαύμα του, να βοηθήσει τη θεραπεία σου;

Της απαντά μ’ ένα πλατύ χαμόγελο κι ακόμα ένα φιλί στο τραυματισμένο χέρι.

-Λες να καταφέρω να τα υποδεχθώ;

-Πολύ περισσότερα∙ μας έδωσαν πολλές ελπίδες οι γιατροί μας.

Οι μήνες που ακολούθησαν ήταν δύσκολοι, πολύ δύσκολοι, αλλά πήγε πολύ καλά η θεραπεία. Ο όγκος συρρικνώθηκε, έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Κι οι τριανταφυλλιές έγιναν κι αυτές∙ και οι καταβολάδες και τα μπόλια. Ο Παναγιώτης τα ‘χει χαμένα και μιλάει για θαύμα. Τους τηλεφώνησε  πως  έχουν τριαντάφυλλα.  Πιστοί κι οι δυο τους, είναι βέβαιοι πως ο Άγιος εισάκουσε τις προσευχές τους και αποδέχθηκε το τάμα τους. Μεγάλη Τετάρτη άρχισαν να αναζητούν τον τρόπο να το εκπληρώσουν. Τηλεφώνησαν όπου σκέφτηκαν ότι θα μπορούσαν να πάρουν μια απάντηση,  εισπράττοντας  την  στερεότυπη: «Δεν προβλέπεται τέτοιος λόγος μετακίνησης». Κάποιος μάλιστα ειρωνεύτηκε την «απίθανη ευρηματικότητα τους». Απελπισμένοι, απευθύνθηκαν στο φίλο τους τον Αντώνη τον Δημοσιογράφο.

Μεγάλη Παρασκευή, πρωί πρωί,  ο Αντώνης  τους κτυπά το κουδούνι και τους πληροφορεί ότι βρήκε τον τρόπο να εκπληρώσουν το τάμα τους. Ενθουσιασμένοι, ετοιμάζονται γρήγορα και κατεβαίνουν. Ο Αντώνης τους περιμένει, μαζί με δύο ακόμα άτομα, έναν που κρατάει κάμερα και μια κοπέλα με βαλιτσάκι. Τους πληροφορεί πως θα τους συνοδέψουν βιντεοσκοπώντας τους για λογαριασμό του καναλιού που τους εξασφάλισε  την άδεια μετακίνησης. Το ζευγάρι θα πηγαίνει μπροστά και οι τρεις θα ακολουθούν.

-Αλλά βρε Νίκο μου, είναι εμφάνιση καρκινοπαθούς αυτή; Το σενάριο που κέρδισε την άδεια, είναι για το οδοιπορικό εκπλήρωσης της τελευταίας σου επιθυμίας, που καταλήγει στο θαύμα της ίασής σου. Άσε, θα το τακτοποιήσει η κοπελιά από δω. Στάσου λίγο να σε μακιγιάρει, κάνει θαύματα…

Η Μαρίνα και ο Νίκος κοιτάζονται έκπληκτοι και, χωρίς να πουν τίποτα, γυρίζουν τις  πλάτες και ξαναμπαίνουν στο σπίτι. Ο Νίκος, με μεγάλη στεναχώρια, σηκώνει το τηλέφωνο και προχωρά στο σχέδιο Β. Τηλεφωνεί   στον Παναγιώτη, ζητώντας του να κόψει τα πιο φρέσκα τριαντάφυλλα και να πάει να τα αφήσει στην πόρτα του Άη Γιώργη.

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη