Σ’ αναζητώ στη μοναξιά
τα βράδια στο σεργιάνι
ποτέ δεν έσβησε η καρδιά
της μνήμης το μελάνι
Σ’ αναζητώ σ’ ακρογιαλιά
στο δειλινό μιας μέρας
στην ανθισμένη αμυγδαλιά
που την φυσάει ο αέρας
Στου φθινοπώρου τη σιγή
στου κάμπου την ομίχλη
και στου τζακιού την θαλπωρή
στ’ ονείρου μου την κρύπτη
Σε νοσταλγώ την άνοιξη
που η πλάση αναγεννιέται
στων λουλουδιών την άφιξη
που ο έρωτας πλανιέται
Αφήστε το σχόλιο σας