Θα είναι πρώτο της μέλημα η δουλειά που ανέλαβε να κάνει και που θα πληρώνεται για αυτή. Δεύτερο ζητούμενο να ζει καλά. Και τρίτη βασική της υποχρέωση να στηρίζει τα αγαπημένα της πρόσωπα.
Θα σκουπίζει, θα περιποιείται τον κήπο, θα  φρεσκάρει τους χώρους, δίνοντας πάντα χρώμα σε κάθε της κίνηση. Όταν πρέπει θα υποδέχεται τους ξένους με το αγνό της χαμόγελο.
Στις σχόλες θα βάφει τα μαλλιά της, η προδότρα ρίζα ποτέ να μην φαίνεται άσπρη, και θα βγαίνει στολισμένη όμορφη για βόλτα. Τα δουλεμένα χέρια της βουτηγμένα σε αλλεπάλληλα στρώματα κρέμας, αφράτα και πεντακάθαρα, έτοιμα να φορέσουν το μονόπετρο δαχτυλίδι και το επώνυμο ρολόι.  Οι φίλες της να θαυμάζουν την ομορφιά της ψυχής της, που αντανακλά πάνω σ’ αυτά τα τρυφερά -σαν παιδικά- χέρια.
Στις διακοπές θα ξεκουράζεται.
Προτεραιότητα όλων τα παιδιά της. Για αυτά θα ντύνει το σπίτι με τα πολύτιμα  χειροποίητα εργόχειρα και θα τα περιμένει. Θα τα επισκέπτεται συχνά όπου κι αν βρίσκονται. Αν χρειάζονται βοήθεια, φορώντας τα χοντρά γάντια εργασίας,  θα κάνει ό,τι μπορεί για να τα στηρίξει.  Όταν περνάνε τα δύσκολα θα φεύγει από κοντά τους.
Θα μαγειρεύει στο σπίτι της καθημερινά με βάση την υγεία της και την παράδοση του τόπου της.
Ούτως ώστε όταν κάποια στιγμή οι πράξεις της γίνουν παρελθόν και μιλάνε για αυτή να χρησιμοποιούν λέξεις καλές, λέξεις σωστές που λέμε στα παιδικά παραμύθια, αφηγήσεις  που βοηθάνε τα παιδιά να μεγαλώσουν σωστά.