All men dream, but not equally.
Those who dream by night in the dusty recesses of their minds,
wake in the day to find that it was vanity:
but the dreamers of the day are dangerous men,
for they may act on their dreams with open eyes, to make them possible.
T. E. Lawrence
Η άμμος σε καταπίνει/δυο βήματα αν αφήσεις το σκληρό χώμα
Αν πάλι θέλεις/ τράβηξε δυτικά στην έρημο
Εκεί η άμμος/ κόκκος / ξεχωριστός/ χρυσός πολύτιμος
Σκεπάζει τους πόθους μιας νύχτας /που δεν θα έρθει ποτέ
με το ανθρώπινο πρόσωπο/
με το γνώριμο κορμί ανδρός /με την θέρμη του προσώπου του
με την νύχτα στα χέρια του/
μεταμορφώθηκε σε άνεμο / βροχή/ ήλιο/ και φεγγάρι /
Μα ξέχασε τα σημάδια στο κορμί σου
Σαν κάψιμο από κερί /σαν τρίψιμο βάτου
Η άμμος σκεπάζει ένα σου όνειρο
θα κρύψει τα χάδια του και την αναπνοή του
Είναι κρυφή πληγή /τα λόγια του
Και μυστικό φρικτό/ η φωνή του
Οι στίχοι του ανάγνωση/ και πόθος
Καθώς ξεσκίζουν το μυαλό/ και την ψυχή
* Από τα “Ατελεύτητα του νου”, σε πρώτη δημοσίευση.
©Μαρία Πανούτσου
Αφήστε το σχόλιο σας