Στο πίσω μέρος της ψυχής μια αυλόπορτα

Βγάνει σε κήπο φωτεινό, ολανθισμένο.

Σκέψεις για σένα κι αναμνήσεις παιχνιδίζουνε,

Σιέλ πεταλούδες απαλές,

Απ’ άνθος σ’ άνθος.

Χαμογελάς κι ήλιος ζεστός

Ξεχύνεται,

Χωρούν τα μπλε των ουρανών

Στα δυο σου μάτια.

Σκιρτήσαν άνθη λεμονιάς καθώς τα άγγιζες,

Ανάσα καταβύθισης

Μέσα στα σπλάχνα μου.

Με τα πέταλά της λευκά πλάι σου

Τόλμησε κι άνθισε μια παπαρούνα

Και δε ντράπηκε…

[Στο λατρεμένο μου παιδί]