Πώς  να μιλήσεις  για τη ζωή σου παρά μόνο με γεγονότα και  συναντήσεις…

Μαρία Πανούτσου

Β μέρος,  1979

Στο πρώτο πρόσωπο.

Το 1979 τελειώνω τη σχολή θεάτρου και περνάω από την επιτροπή για να πάρω την άδεια  της ηθοποιού. Γράφομαι στο Σωματείο. Την ίδια χρονιά  ήμουν πολύ δραστήρια.

Ξεκινώ τη συνεργασία μου με το Ασκητικό Θέατρο του Κωνσταντίνου Μάριου.   ‘Αίας’  του Σοφοκλή,  ‘Κάτι   που δεν λέγεται’  του Tennessee Williams ,   ΄La  Musica΄ της M. Duras, ΄Mια πεθερά Μάνα΄ του  χιώτη συγγραφέα Γ. Διλμπόη.    Για την περίοδο  στο Ασκητικό,  θα αναφερθώ  ξεχωριστά,  γιατί  για μένα ήταν πολύ σημαντική εμπειρία.

Ξεκίνησα  επίσης εκείνη την ίδια χρονιά  και το ραδιόφωνο  με παιδικά,  αστυνομικά, θεατρικά,  σε σκηνοθεσία  Θ. Ζαμάνη, Α. Σιδεράτου, Κ. Μάριου.  Αυτά στην Αθήνα.

Πρόβες από τον Αίαντα του Σοφοκλή.
Στην Φωτογραφία: Γιάννης Σαμσιάρης, Σπύρος Μπιμπίλας, Μαρία Πανούτσου.
Όλοι στα πρώτα μας βήματα.

Στην Αγγλία πρωταγωνιστούσα  σε παραγωγή του  International Film School of  London, στην  πτυχιακή  μικρού μήκους ταινία, του σκηνοθέτη και ζωγράφου Mark  Court,  ενώ  τελείωνα και το  σεμινάριο θεάτρου στην Webber Douglas  Academy of London.

Είχα στείλει  εντωμεταξύ και τα χαρτιά μου στην Πολωνία, μήπως με δεχτούν να εργαστώ μαζί τους. Πράγματι,  ενώ έπαιζα στο  Ασκητικό  και ήμουν πολύ ευχαριστημένη με τον τρόπο που εργαζόμασταν και  το αποτέλεσμα της  δουλειάς  μας και τις πρώτες μου επίσημες κριτικές, ήρθε η απάντηση  από το εργαστήρι του  Jerzy  Grotowski.  Με είχαν δεχτεί ανάμεσα σε άλλες 1.300 αιτήσεις. Θα παίρναμε μέρος σε μια διαδικασία εξετάσεων και θα μέναμε μετά εννέα άτομα για το εργαστήρι και για πιθανή  συνεργασία.

Με ενδιέφερε  εξαιρετικά  πολύ  το  να  βρεθώ, να είμαι εκεί.  Ήταν το όνειρό μου. Έτσι  δήλωσα παραίτηση από το Ασκητικό.  Δεν θα ήμουν στις επόμενες  παραγωγές. Άρχισα την προετοιμασία μου για την Πολωνία.  Εργάστηκα   για κάποιους  μήνες με την Νέλλη Καρά, που γνώριζε αρκετά  για το εργαστήρι του  Jerzy  Grotowski και το  Πάσχα του 1980 έφυγα για την Πολωνία.

Ποια ήταν η Νέλλη Καρά;   Πώς την είχα γνωρίσει; Γιατί η Νέλλη;

[Συνεχίζεται…]

“Πώς να μιλήσεις για τη ζωή σου – Μέρος Α”, γράφει η Μαρία Πανούτσου