Σε συμπληγάδες η άνοιξη

πώς να ξεφύγει της πρέσας των καιρών;

Σε λήθαργο οι συνειδήσεις

βαθιά η χειμερία νάρκη

κουράστηκε να μαντάρει προσμονές

φιμώθηκε κι η γλώσσα της αλήθειας

σπαράγματα πασχαλιάς και παπαρούνας

εξωραΐζουν το δρόμο ενός διηνεκούς Γολγοθά

αμέτρητοι σταυροί.

Ψυχές σε θέση αναμονής για Ανάσταση

είναι και τούτος ο χειμώνας

που δε λέει να ξεκολλήσει

υγρός, κρύος… πιρουνιάζει την ψυχή

επιμένει να θυμίζει πως η πραγματικότητα δεν ευνοεί ανατάσεις

πες το κι έλλειψη θέλησης.

Οι πύλες των αμαρτωλών καιρών

θα θυμίζουν πάντα τον έκπτωτο άνθρωπο

που χειμώνες κουβαλάει στην ψυχή του.

Εικονική και φέτος Ανάσταση

η ουσία και το μεγαλείο αβίωτα

αδιέξοδες ευχές, ψευδεπίγραφες

κατ’ επίφαση

Τον Χριστό θα τον αναστήσουμε.

Ο άνθρωπος δεν θα ακολουθήσει

χαμερπής, απελπισμένος, άπραγος, μόνος

θα περιμένει τον “από μηχανής Θεό”.

Ενημερωθείτε για τη λογοτεχνική μας δράση  “Μένουμε σπίτι”.