Οι σκιές τού χτες σκύβουν πάνω μου. Ανατέλλουν τις δυνάμεις τους  και με κυριεύουν.

Το παρελθόν είναι βαρύ σαν βουνό. Οι χαράδρες του είναι οι ενοχές του. Οι ανηφόρες του είναι τα ξεχασμένα όνειρά του. Οι βράχοι του είναι οι μοίρες των ανθρώπων. Τα ηφαίστειά του με τη λάβα είναι ο θάνατος που έρχεται στο τέλος να καταστρέψει τις ψυχές μας με τη φωτιά. Να μας κάψει και να μείνει η στάχτη μας.

Το σκοτάδι της νύχτας είναι ο φόβος μας. Το ουρλιαχτό της μοναξιάς και της σιωπής είναι ο πόνος στις καρδιές μας.

Το μέλλον είναι η παγωμένη ψυχή μας.

Μέσα από ένα δαχτυλίδι φωτιάς η ζωή μάς ταξιδεύει στο άγνωστο. Η δύναμή του θα ανατείλει και θα μας φέρει την καταστροφή.

Κανείς δεν ξέρει τι θα φέρει το αύριο. Αν θα είναι γεμάτο αμφιβολία και καρδιές ματωμένες.

Ας μην υποχωρήσουμε. Οι ψυχές μας είναι μαγικές, ας δυναμώσουν κι ας γίνουν φρουροί της αιώνιας φλόγας τους.