«Παλινδρομήσεις των μέσων μεταφοράς» & «Σημεία των καιρών», δύο ποιήματα του Χρήστου Νιάρου

Παλινδρομήσεις των μέσων μεταφοράς

 

Οι μέρες συρρικνωμένα βαγόνια τρένων,

διαδρομές υπέρ ηχητικών αεροπλάνων οι νύχτες της λήθης

και το φεγγάρι ο τελικός προορισμός των βηματισμών μας.

 

Έτσι γνωρίζουμε και την πόλη καλύτερα

και οι αλήθειες της στιγμής που κάνουν παλινδρομήσεις από δωμάτιο σε δωμάτιο,

στους καθρεφτισμούς του ιδρώτα μας τα  αφηρημένα λόγια των ονείρων τους,

δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στα εύθραυστα του χρόνου σημεία.

 

Με λεπτομέρειες και συνταγολόγια,

νύχτες που διανυκτερεύουν με το φως του διαδρόμου

απογειώσεις και αποχαιρετισμοί μας γίνονται ένα

στην άκρη των ματιών μας τα κύματά τους ηρεμούν

μα βουτιές καλοκαιριού και τα καράβια της γραμμής λικνίζονται στο βάθος,

μπορεί και των νεόπλουτων καράβια,

είπες και έδειχνες το άγνωστο του ορίζοντα με τα δάχτυλα

και εκεί που μας βγάζει η στιγμή τους,

το τέλος του ταξιδιού δεν πιάνει λιμάνι.

 

Μια ακόμη παλινδρόμηση με μεταφορές και παρομοιώσεις

μένει στα χαρτιά και στις φωτογραφίες τις τόσο αναμνηστικές,

κάρτ ποστάλ και μυρουδιές ακόμη ταξιδεύουν.

 

Με ωτοστόπ ταξιδέψαμε,

κανένα ταξί δεν μας περίμενε στην εξώπορτα

και συνεχίζαμε το ίδιο και πίσω από τις κουρτίνες

των λίγων τετραγωνικών μας,

όρθιοι και καθιστοί κρατούσαμε χέρι με χέρι το δευτερόλεπτο

να μην φύγει άσκοπα από δίπλα μας,

μια στο ταβάνι, μια στο πάτωμα,

κατοικούσαμε τις εποχές και ό,τι αφήσαμε πίσω μας,

παλινδρομεί συμπτωματικά και εν γνώση μας μπροστά μας,

λες και είναι σταθμός επιβίβασης και μας περιμένει.

 

Σαν ανταμοιβή ή σαν φιλοδώρημα  η καλή πλευρά του χρόνου

μας μοιράζει ακόμη κουράγιο και συμπάθεια

και ξεδιπλώνουμε  και τους λερωμένους χάρτες από τα τόσα ταξίδια

για μια ακόμη δοκιμασία γεύσης

και ό,τι προκύψει ας μας βρει.

 

 

Σημεία των καιρών

 

Την αθώα εκδοχή του απογεύματος εκεί που την έχουμε εξοστρακίσει,

στην  σιωπή φερειπείν που υπάρχει ανάμεσά μας μιας και όλα τα έχουμε πει.

 

Κρυφτήκαμε στο ηλιοβασίλεμα,

κάναμε την δουλειά μας λες και αυτή είναι μόνο η ζωή,

βλέποντας και τα πουλιά στα δέντρα  της αυλής να τσιμπολογούν δυο ψίχουλα

γίναμε έξω φρενών και τα διώξαμε.

 


 

[Χρήστος Νιάρος – Ας γνωριστούμε]

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη