«Πέφτω», ένα ποίημα της Κατερίνας Ευαγγέλου-Κίσσα

Πέφτω… πέφτω… πέφτω… πέφτω.

Μια πτώση κομμένη σε χρόνο ολόκληρο –

Ο αγαπημένος μου…

Κυλώ απαλά τυλιγμένη με ένα κομμάτι

Adagio sostenuto

Σε μια σελίδα άδεια.

Τα δάκτυλα ρέουν προσεκτικά

Σε λευκό και μαύρο.

Αγγίζουν το κλαβιέ με τρυφερότητα –

Τα δάκρια δεν υπάρχουν, δεν έρχονται.

Νομίζω ξέρουν πως δεν επαρκούν

Γι’ αυτή την περίσταση.

Κάπως όμως πρέπει να εκφραστεί

Αυτή η πληγωμένη αγάπη.

Στις διέσεις ο πόνος,

Στις φυσικές το κράτημα.

Δίεση σε κλίμακα ελάσσονα.

Δίεση, δέηση –

Έννοιες κοντινές εδώ,

Σχεδόν ταυτόσημες.

Αγαπώ, αγαπάς, αγαπιόμαστε.

Ρήμα πολλές φορές ανώμαλο και άκλιτο.

Αγαπώ.

Μινόρε τελικά…

 

 


[Πρώτη δημοσίευση στον Χαρτοκόπτη του Γιώργου Χ. Θεοχάρη, Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2019]

Ίσως σας αρέσει και

1 Σχόλιο

  • Βασιλική Αποστολοπούλου
    22 Νοεμβρίου 2019 at 22:37

    Τόση θλίψη ανάμικτη με τόση τρυφερότητα Κατερίνα μου!

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη