«Ο πρίγκιπας των αφανών», ένα παραμύθι της Μαρίας Παλιούρα 

Μια φορά και έναν καιρό, σε μια μεγάλη πόλη με πολυσύχναστους δρόμους, ξεχώριζαν δύο λεωφόροι με ιδιαίτερες ονομασίες.

Η λεωφόρος των σπουδαίων και η λεωφόρος των αφανών.

Στη λεωφόρο των σπουδαίων έβλεπες ωραία εντυπωσιακά μαγαζιά, με όμορφες φωτεινές επιγραφές και ακριβά αυτοκίνητα, λαμπερές βιτρίνες και καλοντυμένους και πλούσιους διαβάτες.

Στη λεωφόρο των αφανών έβλεπες πιο απλά μαγαζιά και καθημερινούς ανθρώπους του μόχθου, απλά ντυμένους, μικρά καφενεία και ταβερνάκια και απλά αυτοκίνητα.

Σε αυτή την πόλη ζούσε και ένας πρίγκιπας, που κάθε βράδυ συνήθιζε να κάνει τη βόλτα του, απλά ντυμένος, στη λεωφόρο των αφανών.

Προτιμούσε να κάνει τον περίπατο του και να περνάει από εκείνη τη γειτονιά για να βλέπει την άλλη όψη της ζωής.

Θαύμαζε τους ανθρώπους που αγωνίζονταν για την επιβίωσή τους.

Τους αφανείς ήρωες.

Ένα βράδυ στάθηκε άναυδος σε μια πλατεία και άκουγε τους μουσικούς του δρόμου, μαγεμένος από την παρουσία τους εκεί.

Πόσα κρυμμένα ταλέντα ανακάλυπτε στον περίπατό του.

Χάζευε πίνακες ζωγραφικής πλανόδιων πωλητών, χάζευε ζογκλέρ και χορευτές, κλόουν, ακόμα καστανάδες και κουλουράδες που η παρουσία τους ήταν μια γραφική εικόνα στο παζλ της γειτονιάς αυτής.

Κάποιες φορές αγόραζε κάστανα και κουλούρι και τα έτρωγε στο δρόμο, χωρίς να καταλάβει κανείς την ιδιότητά του.

Ήταν τόσο όμορφο για εκείνον να περπατά εκεί, γιατί ένιωθε απλότητα και ανεμελιά.

Όταν έπρεπε να βρεθεί με τη συνοδεία του στη λεωφόρο των σπουδαίων, σε κάποιες εκδηλώσεις από υποχρέωση, δεν ήθελε να πάει γιατί είχε βαρεθεί τους ίδιους και τους ίδιους, τους σπουδαίους και τους δήθεν.

Ένα βράδυ αποφάσισε να κάνει μια γιορτή προς τιμή αυτών των αφανών που παρατηρούσε τόσο καιρό στους βραδινούς περίπατους και να αναδείξει τα ταλέντα και την προσπάθειά τους.

Έτσι φωταγώγησε την λεωφόρο τους με λαμπερά γράμματα και την ανακήρυξε ως «η λεωφόρος των αφανών σπουδαίων».

Βοήθησε να αναδειχτούν οι μουσικοί και οι ζωγράφοι του δρόμου καθώς και άλλοι άνθρωποι με διάφορα χαρίσματα και έδωσε οικονομική βοήθεια σε όλους όσους το χρειάζονταν.

Αυτό βέβαια δεν άρεσε σε κάποιους βολεμένους σπουδαίους, γιατί φοβήθηκαν ότι θα χάσουν μερίδιο από το χρήμα και τη δόξα που είχαν.

Δεν ήθελαν να το μοιραστούν με τους ανερχόμενους σπουδαίους και τόσο καιρό αφανείς, που και αυτοί με τη σειρά τους είχαν ανακηρύξει τον πρίγκιπα  σε εκείνη τη γιορτή ως «πρίγκιπα των αφανών».

Έτσι ο πρίγκιπας των αφανών βοήθησε όλους όσους το άξιζαν και προσπαθούσαν μοιράζοντας χαμόγελα και ελπίδα στην ανθρωπότητα και άλλαξε λίγο τον κόσμο στην πόλη του παραμυθιού αυτού.

Άραγε θα βγει αληθινό;

Ποιος ξέρει…

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη