α (ένα κείμενο που δεν θέλει να ολοκληρωθεί)

Ο Ζακ Κωστόπουλος αν κάποιος ασχοληθεί λίγο με την persona [2] του, θα καταλάβει ότι δεν είναι ο άνθρωπος που θα πήγαινε να κλέψει ένα κοσμηματοπωλείο, που δεν είναι ακριβώς κοσμηματοπωλείο, που κάνεις δεν είναι ακριβώς ό,τι υπαινίσσεται, ρόλοι που δεν είναι πια ρόλοι, με αρχή και τέλος, αλλά ένας φαύλος κύκλος που είναι η πραγματικότητα μιας κοινωνίας όπου το καλό, όπως το εννοούσαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, τείνει να είναι η εξαίρεση.

Και τελικά συμβαίνουν και «ΕΔΩ» απάνθρωπες πράξεις, όχι μόνο «ΑΛΛΟΥ».

Η υπόθεση Ζακ Κωστόπουλος μας  αφορά όλους και τον καθένα μας χωριστά,  την ηθική ενός λαού και μιας κοινωνίας και δεν πρέπει να ξεμπερδεύουμε με την φράση «τα ήθελε ο κ…ς του». Είναι ένα παράδειγμα -όπως πολλά άλλα- για να δούμε και να αποφασίσουμε τι δρόμο θα διαλέξουμε ως κοινωνία.

β  (closeness between people)

Υπάρχει μια οικειότητα  που  επεκτείνεται  παντού και φτάνει και στον φόνο και με ενοχλεί και με πληγώνει. Δεν την επιθυμώ  και από τους οικείους δικούς μου, πόσο μάλλον από ανθρώπους που δεν έχω καν αγγίξει δεν έχω δει. Οικειότης για μένα σημαίνει intimacy [3] και προκύπτει μόνο με τους ανθρώπους που αγγίζω συχνά, που μοιράζομαι πράγματα  και  την ζωή  με τα προβλήματά της και μόνο και πάλι…  δεν επιθυμώ να ξεπερνά κάποια όρια – κυρίως λεκτικά. Αυτή  η οικειότητα  έχει παίξει  ρόλο στην αποδιοργάνωση μιας ολόκληρης κοινωνίας, της ελληνικής, σε καιρούς που δεν την χρειάζεται.

Σκόρπιες  σκέψεις,  ετεροχρονισμένες.

Σεπτέμβριος   2021

[Σημείωση για τον τίτλο: Ρασκόλνικωφ – Ήρωας  του Ντοστογιέφσκι,  στο  μυθιστόρημα «Έγκλημα και Τιμωρία»]

[1] persona: η εικόνα που θέλει να προβάλλει κάποιος προς τους άλλους για τον εαυτό του ή εσκεμμένα καλλιεργεί.

[2] intimacy: στενή σχέση,  δεσμός,  τρυφερότητα,  οικειότητα.