Κατά μία κυκλική ανάγνωση του εξωτερικού μορφώματος με την πλούσια και υπερμεγέθη  όψη, διαπιστώνει κανείς την πραγματική ηλικία μιας κατακοσμημένης θεαματικής πολυπλοκότητας, η οποία προσπαθεί να πασάρει το παλιό και γερασμένο ως νέο και ποθητό.

Κάνοντας όμως μια γραμμική θεώρηση σε σχέση με τον κατακόρυφο άξονα, το βουβό συμπέρασμα το οποίο συνάγεται σύμφωνα με την θεωρία της βαρύτητας, ότι η γη έλκει τα υλικά σώματα και προκαλεί την πτώση τους στην επιφάνειά της όταν αφεθούν ελεύθερα είναι… ότι αυτό που ισχύει, δεν είναι αυτό που φαίνεται.

Η εναλλαγή βέβαια κλασσικού- μπαρόκ σε διαδοχικά κατ’ επαλληλία κύματα διακόσμησης ένεκα της μόδας, μπορεί να παραπλανήσει την οπτική μας σε ό,τι αφορά την ιστορία της τέχνης και να προβούμε σε λαθεμένα συμπεράσματα ως προς την αυθεντικότητα της θέασης.

Τα υλικά βέβαια και οι μέθοδοι παρέχονται σε μια ολοένα αξιοθαύμαστη και αυξανόμενη ποικιλία και η άνοδος του βιοτικού επιπέδου, επιτρέπει σε συνεχώς διευρυνόμενες μάζες την πρόσκτηση όλων αυτών των αγαθών, τα οποία προκαλούν διογκωμένη οφθαλμαπάτη στην βαριεστημένη μίζερη και ανίερη ζωή των περισσότερων γυναικών.

Οπότε προκειμένου να γλυτώσει την γκρίνια της συζύγου και ο οποιοσδήποτε πληβείος αγρότης, για συνεχή μονοφαγία της «νιανιά» σούπας του από κατσιασμένα δημητριακά λάχανα και ημερόχορτα,  προμηθεύεται τα υλικά της αρεσκείας του εν αγνοία της γυναικός του.

Στην συνέχεια, ακολουθώντας νέα μέθοδο οπτικής μόνο προσέγγισης,  παρουσιάζει ρομαντικό δείπνο υπό το φως των κεριών, μαγειρεμένο από  άγριες αγκινάρες, βολβούς, κρόκο σαφράν, οστρακοειδή, θαλασσινά και λοιπά αφροδισιακά φαγητά, ντυμένος μόνο με το  εσώρουχο της «διογκωμένης» αγάπης, αφήνοντας την να ονειρεύεται και να αναρωτιέται, αν αυτό που φαίνεται… είναι αυτό που ισχύει!