Ακόμη μια μέρα αδιάφορα πέρασε

αισθήματα χίλια μια Μήδεια τα ζήλεψε

στοιβαγμένα στη γωνιά

στης ψυχής την παγωνιά

άργησε η ανατολή

στέγνωσε και το φιλί.

Ορφάνεψε η αγάπη

η νύχτα την τύλιξε

του πόθου το δάκρυ

μια  θάλασσα γήτεψε.

Πώς να αντέξει μια καρδιά

στου κενού τη σιγαλιά

πώς θα βγει ξανά στο φως

της χαράς ο ουρανός…