—————-“Ένα χρόνο με “Της Λένας τα διηγήματα”—————- «Οι κότες», γράφει η Λένα Μαυρουδή-Μούλιου

«Σε πρωτογνωρίσαμε σε έναν ‘’απογευματινό σου ύπνο’’ στο γραφείο σου. Τότε και πολλά είπαμε και ενδιαφέροντα. Το θυμάσαι;

Θα θυμάσαι επίσης ότι σου είχαμε υποσχεθεί ότι θα επανερχόμασταν κάποια στιγμή, μόνο και μόνο για να διορθώσουμε ορισμένα κεφάλαια από την Ελληνική Μυθολογία και να αποκαταστήσουμε έτσι την ιστορική αλήθεια. Πολυδιαφημισμένη η Μυθολογία σας, μέχρι και η Μέκκα του κινηματογράφου, το Χόλυγουντ καταπιάστηκε μαζί της, με καραμπινάτα αφελή τρόπο μεν, αλλά έτσι το συνηθίζει το Χόλυγουντ. Και να πεις ότι το  έκανε μόνο για την Μυθολογία σας; Αμ την Ιστορία σας, δεν της έδωσε και κατάλαβε; Ας είναι…

Εκείνη τη φορά μιλήσαμε διεξοδικά για το μύθο του Ίκαρου και ποια ήταν η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ εκδοχή της ιστορίας. Με μεγάλη χαρά και υπερηφάνεια μάθαμε ότι η δική μας εκδοχή έγινε και πιστευτή αλλά και άρεσε περισσότερο, τόσο στην Ελληνική Επικράτεια, όσο και σε όλον τον Πλανήτη σας, σε σημείο που ένα απογονάκι από τα αγαπημένα του Μεγάλου Αρχηγού μας καταγοητευμένο, αποφάσισε να εντρυφήσει περισσότερο και μας ζήτησε να του διηγηθούμε επακριβώς τι συνέβη στ’ αλήθεια  με εκείνες τις κότες-  όρνιθες- που κατατρόπωσε ο Ηρακλής ‘’σας’’. Ήρθαμε λοιπόν να συλλέξουμε και άλλες λεπτομέρειες, αν και δεν μας χρειάζονται, γιατί η ιστορία σας μας είναι γνωστή και σχετικά πιο πρόσφατη χρονικά από την σύμπτυξη του Χρόνου, όπως σου είχαμε εξηγήσει την προηγούμενη φορά και ας μην λέμε τα ίδια και τα ίδια.

Οφείλουμε να πούμε ότι όντως οι όρνιθες εκείνες ήταν τρομερές με το μεταλλικό τους ράμφος που τρυπούσε και την πανοπλία ακόμη ενός στρατιώτη. Κατέστρεφαν τα σπαρτά, σκότωναν τους ανθρώπους και με τις βρωμερές κουτσουλιές τους μόλυναν την περιοχή. Ανίκητες και παντοδύναμες κινούνταν και στη γη περίεργα, πάνω στα τρία τους πόδια. Ναι, ναι τρία πόδια και περιέργως πώς, αυτό δεν το ανέφεραν τα βιβλία σας ποτέ, άγνωστον γιατί.

Μα μήπως είναι αυτό και το μόνο περίεργο που απεκρύβη τόσον επί εποχής του Ηρακλή όσο και στις κατοπινές γενιές; Είπε ποτέ ή υπαινίχτηκε η Μυθολογία σας ότι στην αρχή οι όρνιθες αυτές δεν ήταν και τόσο κότες; Είπε ότι επρόκειτο για ΓΥΝΑΙΚΕΣ ανώτατες υπαλλήλους μιας υπηρεσίας που ονομαζόταν ΣΤΥΜΦΑΛΙΚΗ ΑΦΑΙΜΑΞΗ, κάτι σαν την σημερινή σας ΕΦΟΡΙΑ; Είχαν μισθό δεκάδες φορές πάρα πάνω και από άλλους ανώτατους υπαλλήλους του Κράτους και κύρια ασχολία τους ήταν να εισπράττουν τους φόρους που αναλογούσε στον καθένα, μηδέ  του βασιλιά εξαιρουμένου, όσο και αν ακούγεται αυτό εξωπραγματικό. Θεάρεστο το έργο αυτής της Στυμφαλικής Αφαίμαξης, λόγω του αδιεξόδου στο ποίο είχαν περιέλθει οι εισπρακτικές υπηρεσίες που είχαν να αντιπαλέψουν με ένα κίνημα που αποκαλείτο ‘’δεν πληρώνω, δεν πληρώνω’’, που ωθούσε τον λαό στην παρανομία και στην άρνηση να πληρώνει τους φόρους του. Σε εμφραγματικό αδιέξοδο το Κράτος και πώς να πληρώσει τα εξελιγμένα όπλα που είχε παραγγείλει για την αντιμετώπιση  των γειτονικών λαών που επιβουλεύονταν τμήματα του πάτριου  εδάφους του; Και αυτός όπως καταλαβαίνεις, ήταν ο λόγος της ίδρυσης της πολύ σκληρότερης υπηρεσίας που αναφέραμε.

Μεταξύ των γυναικών αυτών υπήρχε και μία η οποία έλκυε την καταγωγή της από την αθάνατη οικογένεια του Μεγάλου μας Αρχηγού. Έχαιρε μεγάλης εκτιμήσεως από τις συναδέλφους της, τής απέδιδαν δε και υπερφυσικές δυνάμεις. Γι’ αυτούς τους λόγους και για πολλούς άλλους επιμέρους, την έκαναν αρχηγό τους δια βίου, κάτι σαν την πολεμίστρια Ζήνα που βλέπετε στα χαζοκούτια σας.

Αυτή είχε έναν γιο που έδειχνε και ήταν, πέραν του Κόσμου τούτου  κυριολεκτικά. Τον θεωρούσαν δε κάτι σαν διάδοχο του ‘’θρόνου’’ και όλοι ήλπιζαν ότι η μάνα θα θυσίαζε κάποια στιγμή τις προσωπικές της φιλοδοξίες χάριν του μονάκριβού της. Έλα όμως που τούτο το παιδί δεν ήθελε μήτε κηδεμονίες, μήτε μητρικές θυσίες και χαϊδέματα; Έτσι εγκατέλειψε την μητρική εστία για να ιδρύσει την δική του δυναστεία επί της γης. Αυτός ήταν φίλε μου ο Ηρακλής και η Αλκμήνη, η μάνα του, δέχτηκε  στωικά την απόφασή του απογαλακτισμού του, ίσως και με κάποια ανακούφιση.

Έλα όμως που ο λαός, που λάτρευε το παλικάρι, το παρότρυνε να εξολοθρεύσει  αυτά τα αντρογύναικα που τους έτρωγαν το βιος τους και δεν τους άφηναν να ανασάνουν; Για έλα στη θέση του. Πώς να πάει κόντρα στη μάνα του; Έκανε που έκανε την αποκοτιά να απομακρυνθεί, μα να επιτεθεί  και στην πηγή της ζωής του; Βλέπεις, παραδόξως, ήταν ένας νέος με αρχές και ας είχε γεννηθεί μέσα στην αναρχία. Τι να κάνει και πώς να λύσει το πρόβλημα που δημιουργήθηκε από το πουθενά;

-Ε, ΟΧΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΜΗ ΛΕΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΒΛΑΚΕΙΕΣ, του ψιθύρισε ο ημίθεος εαυτός του.

Απευθύνθηκε στο ελληνικό δωδεκάθεο και ζήτησε την βοήθειά του. Και εκείνο θέλοντας να παράσχει ένα είδος εκδούλευσης στον δικό μας Υπέρτατο Αρχηγό, αφού ο Ηρακλής ήταν απόγονός του, τον συμβούλευσαν ναι μεν να μην σκοτώσει τις γυναίκες και επομένως και τη μάνα του, αλλά να τις μεταλλάξουν σε κότες. Και σαν τέτοιες πια, θα μπορούσε να τις νικήσει χωρίς να κατηγορηθεί για μητροκτονία, πράγμα απαγορευμένο τρόπω τινά.

Έτσι και έγινε.

Ο Βασιλιάς όμως της εποχής για την οποία ομιλούμε, ξέροντας τι  τρομερές ήταν αυτές οι όρνιθες, ήλπιζε και ευχόταν ο Ηρακλής να μην καταφέρει να τις νικήσει και αυτές θα τον κατασπάραζαν με τα σιδερένια  τους ράμφη, πριν προλάβει καλά-καλά να αρχίσει τους επτά άθλους, που τάχα μου-τάχα μου θα του ανέθετε και ας νομίζατε εσείς οι κατοπινοί ότι ο άθλος με τις Στυμφαλίδες όρνιθες ήταν ο έκτος. Ο πρώτος ήταν. Έτσι θα γλύτωνε το βασίλειό του και ο ίδιος δεν θα κατέφευγε από χωρίου σε χωρίο για να γλυτώσει όπως είχε σωστά προβλέψει η Πυθία, από τον σφετεριστή του θρόνου του.

Και ο δικός ΜΑΣ Ηρακλής, εξολόθρεψε όλες τις όρνιθες, τις τρέλανε για την ακρίβεια με κάτι κρόταλα που έφεραν οι δικοί μας από τον δικό μας Γαλαξία.

Έτσι έχουν τα πράγματα αγαπητέ ενδιάμεσε και εμείς το έχουμε βάλει αμέτι μουχαμέτι να διορθώσουμε σημαντικά κεφάλαια όχι μόνον της Μυθολογίας σας αλλά και της Ιστορίας σας, όπως για τον Μέγα Αλέξανδρο π.χ.. Σαν δεν ντρέπεστε να τον αποκαλείτε ΕΛΛΗΝΑ, εξωγήινος και δικός μας ήταν και αυτός. Επιφυλασσόμεθα να σας ενημερώσουμε διεξοδικά επ’ αυτού, για να λυθεί και η διαμάχη σας με τα ανύπαρκτο γειτονικό σας κρατίδιο. Εμείς γι’ αυτόν τον  σκοπό σας επισκεπτόμαστε, για να διαλευκάνουμε και να αποκαταστήσουμε το ψέμα με την καθαρή αλήθεια της ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ…»


Επετειακό το σημερινό κείμενο, μιας και η στήλη της Λένας Μαυρουδή-Μούλιου “Της Λένας τα διηγήματα” κλείνει έναν χρόνο ζωής στη Λόγω Γραφής. Η συνεργασία μας  υπήρξε πάντοτε ομαλή, βασισμένη σε αμοιβαία εμπιστοσύνη και κατανόηση. Τη σχέση μας διέπει ανθρωπιά και αγάπη, αγαθά πολύτιμα με αξία ανεκτίμητη.

Η Λένα είναι ένας όμορφος άνθρωπος. Την αγαπώ και την ευγνωμονώ για τα δύο χρόνια παρουσίας της στη Λόγω Γραφής, για το χέρι στήριξης που μου έτεινε εξ αρχής. Την ευχαριστώ για την φιλία της και το αστείρευτο χιούμορ της!

Με τη Λένα μετράμε κοντά τέσσερα χρόνια γνωριμίας. Ο… «έρωτάς» μας ήταν διαδικτυακός! Εγώ τότε έγραφα ελαφρά δοκίμια… [γνωρίστε την ιστορία μας αλλά και τη συγγραφέα διαβάζοντας τη συνέχεια του άρθρου “Η Κατερίνα Ευαγγέλου-Κίσσα συνομιλεί με τη συγγραφέα Λένα Μαυρουδή-Μούλιου”]

Κατερίνα Ευαγγέλου-Κίσσα,

Δημιουργός & Διευθύντρια της λογοτεχνικής ιστοσελίδας “Λόγω Γραφής”

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη