Στην αίθουσα προβολής η πρώτη γνωριμία
Ο ορθοπεδικός Παντελής Κ. Νικολάου ήταν πράγματι όπως τον έχουμε στο μυαλό μας. Γοητευτικός, άνετος, επικοινωνιακός, ειλικρινής, ανιδιοτελής, ρεαλιστής. Είχα ακούσει γι’ αυτόν και έκλεισα μετά το ατύχημά μου ραντεβού. Θα με έβλεπε έξι μήνες μετά. Αυτά όλα το 2002. Εντωμεταξύ, καθότι πήγαινα με βοήθεια, δεν μπορούσα να περπατήσω μόνη μου, έβλεπα άλλους γιατρούς. Με παρότρυνση των δικών μου ανθρώπων είδα τουλάχιστον έξι πολύ καλούς γιατρούς και όλοι μου πρότειναν επέμβαση τώρα. Όλοι επέμβαση.
Πέρασε ο καιρός, εγώ αντιστεκόμουν και περίμενα τον Νικολάου. Τότε ήμουν πολύ ενεργή, στην κορύφωση της δουλειάς μου. Σκηνοθεσίες, διδασκαλία, ταξίδια στο εξωτερικό, συμμετοχές στα φεστιβάλ και όλα αυτά τώρα σε αναμονή.
Δεν ξέρω πώς πέρασαν αυτοί οι έξι μήνες. Βέβαια εγώ μόνη μου προσπαθούσα να κρατήσω το σώμα ενεργό αλλά το πρόβλημα εκεί, έντονο, απαιτητικό.
Έφτασε τελικά η περιβόητη μέρα και πήγα στο Υγεία, όπου ήταν τότε διευθυντής ο Νικολάου. Όταν έφτασε η σειρά μου, έρχεται, με χαιρετά με το όνομά μου και μου λέει: «Το επόμενο μισάωρο έχω να παρουσιάσω ένα βίντεο στους γιατρούς στην αίθουσα προβολών, θέλετε να πάμε μαζί, θα ενημερωθείτε για ό,τι σας ενδιαφέρει. Θα είναι για τις επεμβάσεις στα γόνατα».
Έτσι τον ακολούθησα, εκείνος με βήμα αργό αφού εγώ δυσκολευόμουν και κούτσαινα, και έτσι σιγά σιγά φτάσαμε στην αίθουσα προβολών. Εκεί πράγματι μου έγινε ξεκάθαρο το πρόβλημά μου και πήρα αρκετή γνώση για το τι θα ακολουθούσε σε μένα.
Όταν τέλειωσε η παρουσίαση με πήρε και ξαναγυρίσαμε στο ιατρείο του και εκεί με εξέτασε για πρώτη φορά. Ακολούθησαν δυο ακόμη επισκέψεις και τελικά το καταστάλαγμα.
Δεν μου πρότεινε επέμβαση. Μου πρότεινε εναλλακτικές λύσεις, τις οποίες ακολούθησα και μου είπε ότι επέμβαση θα αναγκαστώ να κάνω κάποια στιγμή αλλά πολύ αργότερα και μου εξήγησε τους λόγους που αφορούσαν εμένα, την τεχνολογία και τον χρόνο, ρυθμιστή των πάντων.
Ήταν ο μόνος που με οδήγησε σωστά. Υπάρχει και μια συνάντηση δέκα χρόνια μετά με τον γιατρό αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσα να κάνω την επέμβαση με τον ίδιο. Ήταν γραφτό να γίνει με τον Παναγιώτη Νταγιόπουλο, από τη νέα γενιά χειρουργών.
Ο Νικολάου με έμαθε πως για ένα θέμα υγείας υπάρχουν πολλές προσεγγίσεις και δεν είναι μονόδρομος η σχέση μας με την υγεία μας. Επίσης, πως ο γιατρός πρέπει να ενημερώνει τον ασθενή για όλα τα σενάρια και να αποφασιζόσουν μαζί για το καλύτερο. Είμαι σίγουρη πως δεν είναι εύκολος για τους γιατρούς αυτός ο δρόμος, ειδικά αν οι ίδιοι δεν είναι κατασταλαγμένοι ως άνθρωποι και ως επιστήμονες. Βέβαια ο Παντελής Νικολάου υπήρξε και ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ (ο Λάκης της ΑΕΚ), δηλαδή αθλητής, ένα ακόμη χαρακτηριστικό που τον διαφοροποιεί. Νομίζω τα αρχικά χαρακτηριστικά που έδωσα στον γιατρό Παντελή Νικολάου είναι και αυτά με τα οποία θα κλείσω το σημείωμα αυτό:
Ο Παντελής Νικολάου ήταν πράγματι όπως τον έχουμε στο μυαλό μας. Γοητευτικός, άνετος, επικοινωνιακός, ειλικρινής, ανιδιοτελής, ρεαλιστής, αποτελεσματικός, δάσκαλος και ο τέλειος χειρουργός.
[Συνεχίζεται…]
Αφήστε το σχόλιο σας