«Ξέχασα να αγαπήσω», ένα ποίημα του Αποστόλη Χριστοφοράκη

Ξέχασα να αγαπήσω γιατί είχα να… ζωγραφήσω!

Ξέχασα να αγαπήσω γιατί είχα όρεξη να ξενυχτήσω, είχα όρεξη μουσική να ακούσω!

Δεν ήθελα ποτέ να παντρευτώ, παιδιά δεν ήθελα να έχω…

Ξέχασα γυναίκα να γνωρίσω, έγραφα κασέτες με τραγούδια ξενυχτώντας τα βράδια.

Δεν είδα τον χρόνο να φεύγει, δεν είδα τον χρόνο να με προσπερνάει κι από τα χέρια μου να γλιστράει!

Έτσι πέρασαν οι μέρες, πέρασαν όλες οι μέρες οι παλιές.

Έπαψα να είμαι παιδί, έπαψα να είμαι έφηβος.

Τα λευκά φτερά έγιναν μαύρα μέχρι που έπεσαν στη γη.

Τι να θέλω πια εδώ!

Αφού ξέχασα να αγαπήσω, δεν έχω πια δυνάμεις πίσω από τον χρόνο να τρέξω.

Στα άστρα δεν έχω τι να ευχηθώ!

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη