Σφίγγω άθελά μου  τα δόντια κι αντέχω,

Στα όνειρά μου κουρσάρο να σ’ έχω.

Να σ’ αγκαλιάζω μα να μη σε αγγίζω,

Μες στη ζωή σου κρυφά τριγυρίζω.

Με ταξιδεύεις εσύ με το ζόρι,

Ο έρωτάς σου δανεικό πανωφόρι.

Και μου γελάς και μου κλείνεις το μάτι,

Μ’ έχεις δεμένη στο μεσαίο κατάρτι,

Κι εγώ αντιστέκομαι δήθεν θιγμένη,

Μα το φιλί σου λαχταράω προδομένη.

Και η σημαία η μαύρη ανεμίζει,

Κι ούτε ο βοριάς που φυσάει δε δροσίζει,

Το κολασμένο κορμί που ζητάει,

Την αγκαλιά που στην άβυσσο πάει.

Με πλησιάζεις με μάτια που καίνε,

Με υποσχέσεις που τα χείλη δεν λένε.

Με εξοργίζει το πόσο σε θέλω,

Ουρλιάζω κάθιδρη

Κι απ’ το όνειρο βγαίνω…