Βίαια  της ζωής μας το βιβλίο φυλλομέτρησαν,

κεφάλαια παραλείποντας.

Νέες σελίδες κατά την απουσία μας με έπαρση  έγραψαν

και ούτε μας ρώτησαν, ούτε τη σύμφωνη γνώμη  μας ζήτησαν.

Σίγουροι για τη νίκη τους  δεν ένιωσαν όμως μα  ούτε άκουσαν

των σελίδων το θρόισμα, που αρχίσαμε ήδη να γράφουμε.

Κεφάλαιο γραμμένο από εμάς, με μελάνι χρυσάφι του ήλιου.

Με σελίδες πυκνές από στόχους  και όνειρα, που ο δικός τους ο νους

δεν μπορεί να σχεδιάσει και τα μάτια  τα δικά τους

αδυνατούν να διαβάσουν.

Βίαια της ζωής μας το βιβλίο φυλλομέτρησαν,

κεφάλαια παραλείποντας.

Γράφουμε νέα  κεφάλαια   εμείς,

συγγραφείς και αναγνώστες μόνο εμείς

νέου βιβλίου  ζωής, όπως τα όνειρα και οι στόχοι μας θέλησαν…