«Μολύβι – σπίρτο», «Ζωή, ένας στίχος», «Γινόσουν θάλασσα», τρία ποιήματα του Αχιλλέα Χατζηαγοράκη

ΜΟΛΥΒΙ – ΣΠΙΡΤΟ 

Να σταματούσαμε να μετρούσαμε

τα χρόνια, τους φίλους, τις θάλασσες,

τους ήλιους, τα φεγγάρια, τα ταξίδια,

τα ψέματα.

Να γινόμασταν

δύο λευκά φύλλα χαρτί.

Να μην είχαμε τίποτα.

Να μη μας έλλειπε τίποτα.

Μονάχα ένα μολύβι

και ένα σπίρτο…

 

 

ΖΩΗ, ΕΝΑΣ ΣΤΙΧΟΣ

Ζωή με πλάτη σ’ έναν κρύο τοίχο

με μετρονόμους κι άδικους κριτές,

μία ζωή χωρίς εικόνα, δίχως ήχο,

ηθοποιοί στου Σίσυφου το μύθο

και κατ’ οικονομία ποιητές,

για να χωρέσουν τη ζωή, σε ένα στίχο.

 

 

ΓΙΝΟΣΟΥΝ ΘΑΛΑΣΣΑ

Φορούσες το Αιγαίο,

φανελάκι, τους χειμώνες.

Τα καλοκαίρια,

γινόσουν η ίδια, θάλασσα.

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη