Μένω σπίτι
Κατοικώ τον εαυτό μου
Πρώτη φορά ίσως.
Ψηλαφίζω τα «θέλω» μου
Γυμνά, χωρίς επιβολές.
Ακούω τα «πρέπει» μου.
Αυτά με διαλέγουν πια
Και πέταξα εκείνα τα παλιά «πρέπει».
Μου ήταν στενά.
Μένω σπίτι
Φυλακίζω στιγμές μαζί σου
Όπως εκείνα τα φιλιά στο στόμα
Χθες,
Καθώς έδυε ο ήλιος.
Μένω σπίτι.
Περιορίζω τις σκέψεις μου
Σε πράγματα καθημερινά
Ζωή, αλήθεια, ευθύνη,
Επιλογή, ελευθερία,
Εαυτός, άλλος.
Όταν μας ελευθερώσουν
Μπορεί και να φτιάξουμε
Τον κόσμο απ’ την αρχή…
Αφήστε το σχόλιο σας