«Μάρθα Κανάρη», παρουσιάζει ο Κυριάκος Στυλιανού

Καλό μήνα και από την Κύπρο, φίλοι αναγνώστες (και συνεργάτες) της Λόγω Γραφής!

Για το μήνα Αύγουστο, η στήλη σας παρουσιάζει την ποιήτρια Μάρθα Κανάρη, η οποία διακρίνεται για τη βαθιά ευαισθησία των στίχων της.


Το καλοκαίρι μου

Το καλοκαίρι μου ήρθε, μα με προσπέρασε.

Τόσο καιρό βύζαινα γάλα από τη θάλασσα και μεγάλωνα με τον Ήλιο, έτσι απλά για να ‘χω

καυτά στιχάκια για χάρη του.

Δεν καταδέχτηκε ούτε το λουλουδένιο φουστάνι που φόρεσα να το προϋπαντήσω – μάλλον του θύμισα άνοιξη κι έχει ένα θέμα με ό,τι είναι γένους θηλυκού-

Η άνοιξη

Η γυναίκα

Η θλίψη

Η χαρά…

Απλώνω τα χέρια μου κι αισθάνομαι πως ψαρεύω καλοκαίρια.

Μου χαρίζω μιαν εποχή που με ξέχασε και την κρύβω καλά πίσω απ’ τα μαύρα μου γυαλιά …

Ρίχνω μέσα στις υγρές τάφρους ό,τι ουδέτερο μοιάζει με καλοκαίρι:

Το ψάρι

Το καράβι

Το κουβαδάκι

Το παιδί…

Όταν θα απασφαλίσω τα μάτια θα ξεχυθούν χιλιάδες καλοκαίρια και όλα μαζί θα μαρτυρούν την ηλικία που ποτέ δεν είχα.

Μάρθα Κανάρη

21 Ιουνίου 2021

 

 

Σ’ αγαπώ

Αν με ρωτήσεις το πώς,

δεν θα μπορέσω ποτέ να βρω τον τρόπο

μα αν με ρωτήσεις το πόσο,

ίσως  αρχίσω να ψάχνω μεσ’ τα θαμμένα ονείρατα των ποιητών να ανακαλύψω στίχους.

Σε όρισα Ήλιο μου και δεν άφησες

ούτε μια χαραμάδα ανοιχτή για να με αγγίξει η ασχήμια τούτου του κόσμου.

Γέννησα παραδείσους στα μάτια σου

κι είναι η μήτρα γη ακατέργαστη για να κυοφορήσω τον έρωτα:

Η γυναίκα…

Η γέννα…

Η θυσία…

Έχουν όλα γεύση από χαμηλωμένα βλέφαρα και κάθε φορά που πάω να κλείσω την πόρτα τη ρίχνω εντελώς κάτω.

Στέκεσαι αγέρωχος και με κοιτάς καθώς μπαινοβγαίνεις ελεύθερα και ‘γω συνεχίζω να ψάχνω στίχους μεσ’ τα θαμμένα ονείρατα των ποιητών ώσπου καταλαβαίνω πως γίνεσαι το πιο μεγάλο ποίημα μου.

Μάρθα Κανάρη

4 Ιουλίου 2021

 

 

Στον ίσκιο μιας ελιάς

…Κι όμως την άκουσα τη νύχτα εκείνο το δείλι. Ήρθε μπροστά μου σαν δάκρυ και κύλισε,  την ώρα που με σκέπαζε ο ίσκιος μιας ελιάς.

Δεν ήμουνα σίγουρη ποιος μ’ αγκαλιάζει…

Προς στιγμή μου φάνηκε πως είχε δάκτυλα μα πάντα οι σκιές δημιουργούν ψευδαισθήσεις.

Χαμογελούσα γιατί έτσι κάνω πάντα και δεν ήξερα άλλον τρόπο να παλέψω τα θεριά εξόν απ’ το χαμόγελό μου.

Με είδε η ελιά  και άπλωσε παρήγορα τα κλαδιά της, τόσο που η σκιά δεν άφηνε κανένα περιθώριο στο φως.

Την είδα τότε τη νύχτα…

…Κι έμεινα εκεί ασάλευτη να ψάχνω την αιωνιότητα μες τις φωνές των ανθρώπων και κάτω απ’ τις ρίζες του δέντρου.

Όλα φεύγουν.

Όλοι φεύγουν.

…Εκτός απ’ το χαμόγελο και το δάκρυ μου…

Μάρθα  Κανάρη

14 Ιουνίου 2021

 

 

Άγαλμα

Στέκομαι απόψε σαν άγαλμα και δεν σαλεύουν μπρος τον άνεμο,

παρά μόνο τα μαλλιά μου.

Δυο χέρια που άνοιγαν πάντα διάπλατα διαπραγματεύονται πλέον,

το φτερούγισμα των χελιδονιών

που κουτσουλάνε τα ακίνητα δάκτυλα.

Τύχη ή ατυχία;

Να παραμένουν ασάλευτα και να προσμένουν κάποιον να τα σηκώσει.

Να τα τυλίξει περίτεχνα,

γύρω από έναν λαιμό,

ίσως μια μέση ή έναν ώμο,

χωρίς να φοβάται πως θα τσακίσουν από το βάρος της συμφοράς,

χωρίς να σιχαίνεται τους κίτρινους λεκέδες που άφησαν πίσω τα χελιδόνια.

Δεν με φοβίζει η προσμονή…

Με φοβίζει πιότερο η φθορά μεσ’ το χρόνο.

Το μάρμαρο που παγώνει,

η καρδιά που σκληραίνει,

η ψυχή που λησμονιέται,

τα χελιδόνια που φεύγουν.

 

 

 


Η Μάρθα Κανάρη κατάγεται από την Κύπρο και συγκεκριμένα από τo κατεχόμενο χωριό Αργάκι, της επαρχίας Μόρφου. Μετά την προσφυγιά διαμένει οριστικά  στη Λεμεσό. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά. Άριστη μαθήτρια, τελείωσε τις σπουδές της ως νηπιαγωγός, στο Τμήμα Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου και από το 2000 ασκεί επίσημα  το επάγγελμα αυτό. Το 2016 προχώρησε σε επιπλέον σπουδές, εξασφαλίζοντας τον μεταπτυχιακό τίτλο «Δυναμικά Περιβάλλοντα Μάθησης».

Η δουλειά της είναι πάθος και τρόπος ζωής. Λατρεύει τα παιδιά και ζει μέσα από την αγάπη τους. Από τον καιρό που θυμάται τον εαυτό της γράφει… σε χαρτιά, σε παντελόνια, σε σεντόνια… Γράφει για ό,τι πέρασε, για ό,τι ήρθε και για ό,τι προσμένει να ‘ρθει… για εκείνη… για σένα… για τα παιδιά…

Πρώτη της επίσημη συγγραφική δουλειά, το παιδικό παραμύθι «Όταν η αγάπη βασιλεύει», το οποίο  γράφτηκε στα πλαίσια του Οικολογικού Προγράμματος «Πολιτισμός και Παράδοση», ως ανάγκη συλλογής εσόδων για τη δημιουργία του παιδότοπου της αυλής του Δημοσίου Νηπιαγωγείου «Ιαματική».

Από τότε δημιουργεί και πλάθει στίχους, πολλοί από τους οποίους  μελοποιήθηκαν κι έγιναν τραγούδια. Έχει γράψει παράλληλα άρθρα, μικρά διηγήματα και ποιήματα, τα οποία δημοσιεύτηκαν κατά καιρούς σε ιστολόγια και άλλες διαδικτυακές πλατφόρμες.  Σε εξέλιξη βρίσκεται επίσης ένα μυθιστόρημα, το οποίο δημιουργεί παράλληλα με έναν παλιό κι αγαπημένο συμμαθητή της.

Κάποτε κρύβει τις μικρές της καταθέσεις στα συρτάρια της και κάποτε τις μοιράζεται, με την ελπίδα και μόνο να αγγίξει την ψυχή έστω κι ενός ανθρώπου…

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη