Καλό μήνα και από την Κύπρο, φίλοι αναγνώστες (και συνεργάτες) της Λόγω Γραφής!

Η στήλη «Λόγω Γραφής… Ες γην εναλίαν Κύπρον» σας παρουσιάζει για τον μήνα Μάιο την πεζογράφο και ποιήτρια Κούλα Στυλιανού, η οποία διακρίνεται για  την τόλμη και το βάθος των στίχων της. Τα ποιήματα που ακολουθούν παρουσιάζονται στη Λόγω Γραφής σε πρώτη δημοσίευση.

Οι ιδέες μας

Οι ιδέες μας είναι ζιζάνια που φυτρώνουν

άγρια και ατίθασα πλάι στα χρυσά

λουλούδια του κήπου σας.

Οι ιδέες μας είναι έντομα που σφυρίζουν

διακόπτοντας τον μεσημεριανό σας ύπνο

τσιμπάνε,

κοκκινίζουν το χοντρό σας δέρμα,

σας φαγουρίζουν το πόδι, το χέρι, την κοιλιά.

Οι ιδέες μας είναι βράχοι που ολισθαίνουν

μια νύχτα καταιγίδας που θύμωσε η γη

και φράζουν τις ασφαλτοστρωμένες λεωφόρους

προς τα τυραννικά σας κάστρα.

Ενίοτε οι ιδέες μας είναι μεγάλες

έχουν ρόζους στα χέρια

από την πάλη με το χώμα και τα δέντρα,

είναι το αιματοβαμμένο πουκάμισο

από το κεφάλι του παππού.

Ενίοτε οι ιδέες μας είναι μικροσκοπικές,

είναι τα πετραδάκια που ρίχνει το ξυπόλητο αλητόπαιδο

κάτω από το παράθυρο και σπάζει το τζάμι σας

κι είναι το παιδικό παραμύθι με την καλύβα του Μπάρμπα- Θωμά.

Να πλένετε τα χέρια σας συχνά

Να πλένετε τα χέρια σας συχνά,

Ο ιός δεν αστειεύεται.

Και οι κατώτεροι ξένοι όλο πληθαίνουν και πληθαίνουν

Κι εσείς είστε και φαίνεστε

Από τους ανωτερότερους ανωτερότατοι

Να μιλάτε για τη συνταγή της μαμάς,

Να μιλάτε για γήπεδο,

Ήταν ή δεν ήταν οφσάιντ ο παίχτης

Να μιλάτε για λάιτ πράγματα

Ιδέες χαμηλών λιπαρών

Να ανεβάζετε φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Να κάνετε νηστεία και το λάδι

Να τυλίγεστε σημαίες μια φορά το πρωί και μια το βράδυ

Να προσέχετε σαν νεκραναστημένοι ακρίτες τα σύνορα

Να είναι αυτοί κατώτεροι ξένοι που όλο πληθαίνουν και πληθαίνουν

Κι εσείς

Να είστε και να φαίνεστε από τους ανωτερότερους ανωτερότατοι

Να πλένετε τα χέρια σας συχνά

Ο ιός έχει εισχωρήσει στα κόκαλα

(Ο ρατσισμός δεν αστειεύεται)

Οι λησμονημένοι

Εμείς θα φύγουμε από δω λησμονημένοι

Με μια ρυτίδα σαν λεκέ ζωγραφισμένη

Σαν ένα όνειρο που είδαμε να γέρνει

κι ένα σκουλήκι μες το χώμα να το σέρνει.

Κι εμείς πατήσαμε της Τροίας τα χωράφια

γίναμε χόρτο, για να θρέψουμε κοπάδια.

Μα δεν θυμώσαμε και τόσο ειν’ η αλήθεια

και μας ξεχάσανε μετά, στα παραμύθια.

Εμείς δεν κλέψαμε καμιά ωραία Ελένη.

Σμίξαμε ντόπια συντροφιά και μπαλωμένη.

Τα μαύρα πέταξε καιρό η αγαπημένη

κι εμείς θα φύγουμε από δω λησμονημένοι.

Είναι η θάλασσα πλατιά και δεν στενεύει.

Είμαστε σπίθα της στιγμής, μες τα ερέβη.

Ούτε σ’ Απόκριες δεν θα νιώσουμε φεγγάρι.

Τους μασκαράδες πάντα παίρνουνε χαμπάρι.

Εμάς ο κύριος μας θέλει φτωχαλάδες,

να προσκυνάμε αφεντικά, ξένους ρηγάδες.

Αμύνεσθαι και περί πάτρης και μαζόχας.

Λευτερωτές της αλητείας και της μπόχας.

Εμείς θα φύγουμε από δω ξετρελαμένοι.

Όμορφα κούτσουρα στο τζάκι. Αναμμένοι.

Κάποιοι θα ζεσταθούν με τη δική μας στάχτη,

Άνεμος φύσηξε. Φωνάξτε νεκροθάφτη.

Ιουλίου δεκαπέντε έως είκοσι μνημόσυνα

Τον Ιούλιο σκουπίζω την αυλή πιο προσεκτικά

το δέντρο του γείτονα -βλέπεις- δεν σέβεται την περίφραξη

τα φύλλα του πέφτουν σαν σταγόνες αίμα στο χώμα μου

Η γειτόνισσα κρατάει τη δική της σκούπα και καμώνεται πως δεν βλέπει τα ματωμένα μου χώματα

Συγγνώμη δεν είπε στα χρόνια που πέρασαν

Έκοψε ακόμα και την καλημέρα

Ο πατέρας είπε -ας ξεχάσουμε

Μπορώ να πω πως ψήλωσε πιο πολύ

μιλώ για το δέντρο της γειτόνισσας

Εκείνη στολίζεται τα απογεύματα χρυσά κοσμήματα

κι εκείνο φουντώνει πιο πολύ και απλώνεται καμαρωτό μες στην αυλή μου

Τον πρώτο Ιούλιο που η αυλή μαυροφόρησε

σκούπισα τα αίματα κι άφησα το λάστιχο ποτίσματος να τρέξει

νεαρή τότε νοικοκυρά δεν ήξερα να σκουπίζω προσεκτικά

κι έμειναν στάμπες αίμα πάνω στους τοίχους

ο πατέρας είπε -ας ξεχάσουμε

μα οι στάμπες αίμα στέγνωσαν πάνω στους τοίχους ανεξίτηλα

Τον Ιούλιο σκουπίζω την αυλή πιο προσεκτικά.

Η Κυριακή Στυλιανού γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1983. Είναι πτυχιούχος Φιλολογίας με ειδίκευση Μεσαιωνικής και Νεότερης Ελληνικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος στη Νεοελληνική Φιλολογία του τμήματος Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου.

[Κυριάκος Στυλιανού – Ας  γνωριστούμε]