Καλό μήνα και από την Κύπρο, φίλοι αναγνώστες (και συνεργάτες) της Λόγω Γραφής!
Αγαπητοί φίλοι της στήλης «Λόγω γραφής… Ες γην εναλίαν Κύπρον», για τον μήνα Σεπτέμβριο σας παρουσιάζω την ποιήτρια Κατερίνα Ηρακλέους, η οποία διακρίνεται για την ευαισθησία και τη νοσταλγική διάθεση των στίχων της.
Αύγουστε μήνα,
9 δρασκελιές σου έμειναν,
άστεγος, γυμνός, καμένος
στο πρόσωπο με το ένα μάτι να βλέπει θολά,
με το ένα πόδι στον τάφο και με το ένα χέρι
να κρατάει ένα Σταυρό βρεγμένο δάκρυα και αίμα!
Αύγουστε μήνα,
κουτσαίνοντας
και φεύγοντας σκυφτός
από το χάος που άφησες,
μην κοιτάξεις πίσω σου!
οι άνθρωποι θέλουν να ανοίξουν τα παράθυρα
και να καλωσορίσουν μια ανατολή καθαρή
και τον βασιλικό στην γλάστρα να ευωδιάζει!
Αύγουστος, 22 2023
δεν λέμε τώρα
στις γειτονιές του κόσμου,
μα ποιες γειτονιές;
πού γείτονες;
δεν έχουν σχέση μεταξύ τους
δεν μιλούν,
δεν βγαίνουν στα μπαλκόνια,
δεν περπατούν
να συναντήσουν η μια γειτονιά την άλλη,
δεν ακούς γέλια,
δεν παίζουν τα παιδιά,
οι γειτονιές δεν κεντάνε
την αγάπη,
δεν ζυμώνουν,
δεν μοιράζουν,
ένας δρόμος όλα,
πλατύς, αδιέξοδα
όλα μπετόν,
οι γειτονιές δεν θέλουν να μπαινοβγαίνουν η μια στην άλλη,
οι γειτονιές έχουν κλείσει την ψυχή τους με κάμερες,
οι καρδιές τους κτυπούν
με ρυθμό άστατο,
τρέχουν να τα προλάβουν όλα,
χωρίς ένα καλημέρα,
μια καληνύχτα,
χωρίς αξίες,
πνευματικά όπλα,
στις γειτονιές του κόσμου
η μοναξιά φωτίζει μόνο τους δρόμους!
Αύγουστος, 20 2021
μια Καλημέρα!
η κάθε μέρα μια μικρή ζωή,
ξυπνά με μια κρυφή σιωπή,
που ύστερα μπορεί να φέρει την κραυγή,
κανείς δεν ξέρει τι βλέμμα θα φορέσει
στην ματιά,
κανείς μας δεν ξέρει πως θα κυλήσει,
άραγε,
ανάλαφρη ή βαριά,
είναι μία μέρα όμως
που μας ξύπνησε,
ένα μικρό θαύμα
που δεν μας νίκησε!
ξυπνήσαμε!
Αύγουστε μήνα,
δεν σου “χρωστάμε” τίποτε ,
μόνο τις παρακλήσεις στην Παναγιά που γιορτάζει,
για υγεία, ειρήνη, αγάπη,
κι όμως
ο μήνας σου κάθε χρόνο έγινε ο τρόμος, ο φόβος, μια σκιά μεγάλη με μάτια όλο φωτιά,
σαν ένα πύθωνα δικέφαλο να σέρνεται και να καίει δάση και σπίτια, να ρουφάει ανθρώπους,
τα κεριά αναμμένα εις μνήμην
μένουν αναμμένα και στις σκέψεις, στα μάτια
των ανθρώπων που έμειναν χωρίς στέγη, που λύγισαν, που έθαψαν!
Αύγουστε μήνα,
σταμάτα να ηλιάζεσαι μέσα στα ζεστά σου νερά,
η θάλασσα έχασε την όμορφη γαλάζια της όψη, ρούφηξες την δροσιά της
σαν διψασμένος ληστής, έκλεψες τα πλούσια της λάφυρα σαν πειρατής!
οι μέρες σου λιγόστεψαν.
Τι καλοκαίρι κι αυτό Θεέ μου!
Αύγουστος, 17. 2023
γη που νοσταλγώ
Αμμόχωστος,
πόσες γεμιστές από δροσερές αναμνήσεις των παιδικών χρόνων κουβαλάμε
μέσα μας,
Κάθε σου γράμμα αλφαβήτου και ένα δροσερό χάδι στα γαλάζια και πράσινα νερά σου,
Αγάπη, όνειρα, χαρά, ώρες,
τρέξιμο,
όλα σελίδες που τις γυρίζουμε στο μυαλό!
Μια πόλη ελεύθερη και πολιορκημένη!
Αύγουστος, 14. 2023
Η Κατερίνα Νεοφυτίδου Ηρακλέους γεννήθηκε στη Λευκωσία. Άρχισε να γράφει ποιήματα και χρονογραφήματα από δεκάξι χρονών. Σπούδασε στη Σχολή Σ.Β.Ι.Ε. ως βοηθός Μικροβιολόγος, εργάστηκε προσωρινά στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας και σε Ιδιωτικά χημεία για τρία χρόνια. Εργάστηκε στον Όμιλο Λαϊκής Τράπεζας, στη Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού, ως Λειτουργός Εκπαίδευσης και Ανάπτυξης από το 1997 μέχρι το 2013. Ποιήματα της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες, περιοδικά και χρονογραφήματα της έχουν ακουστεί σε καθημερινή πρωινή εκπομπή στο Ρ.Ι.Κ.. Ποιήματά της έχουν συμπεριληφθεί σε Κυπριακά Ανθολόγια καθώς και σε τρία Συλλεκτικά Έργα με την επιμέλεια της Καίτης Κουμανίδου και της Βίκυς Δρακουλαράκου. Έχει βραβευθεί για το ποίημα της «Χιλιόμετρα Φιλίας» με το Βραβείο «Αλκμάνας» στην Ανθολογία Αμφικτυονίας, Α΄ Έπαινος Ποίησης και Ειδικό Βραβείο στην Διεθνή Πολιτιστική Ολυμπιάδα για την Ειρήνη στους Δελφούς το 2022.
Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές. Το 1989 «ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ» και το 2021 «Επ΄ αόριστον», με τον εκδοτικό Οίκο Κούρος και έχουν κυκλοφορήσει στον Ελλαδικό και Κυπριακό χώρο.
Αφήστε το σχόλιο σας