«Κίβδηλες αντανακλάσεις», ένα ποίημα της Κατερίνας Ευαγγέλου-Κίσσα

Είναι κάτι πρωινά του καθρέφτη

άκαρδα, σκληρά, που σε κοιτάνε.

Πρωινά δίχως έλεος

για τα χρόνια που πέρασαν.

Είναι κάτι πρωινά του καθρέφτη

ντυμένα πλερέζες σκιερές

και ανεξιχνίαστες προθέσεις.

Πρωινά που στέκονται

στιγμές μουδιασμένες

δίχως τελικό αποδέκτη

χωρίς αντίκρισμα πραγματικότητας.

Μ’ ένα μαλακό πανί

καθαρίζεις τα σημάδια διστακτικά

με την ελπίδα να σβήσεις τις ρυτίδες.

Μάταια. Σβήνεις το φως.

Τελικά εκπνέεις την ανάσα σου και περιμένεις τον ήλιο.

Ίσως αύριο ξημερώσεις

με μια καινούργια μέρα μέσα σου.

Ίσως σας αρέσει και

3 Σχόλια

  • Βασιλική Αποστολοπούλου
    16 Μαΐου 2019 at 18:42

    “Είναι κάτι πρωινά του καθρέφτη
    ντυμένα πλερέζες σκιερές
    και ανεξιχνίαστες προθέσεις.”
    Τι γοητευτική έκφραση! Μέχρι κι ο καθρέφτης υποχωρεί και γίνεται πιο φιλικός!

    • Κατερίνα Ευαγγέλου - Κίσσα
      26 Μαΐου 2019 at 21:22

      Σε ευχαριστώ Βάσω μου για τη θετική σου ματιά!

  • Παναγης Αντωνοπουλος
    7 Ιουνίου 2019 at 22:01

    Και που να δεις καλή μου ,
    κάτι αξημέρωτα ξημερώματα
    που ο καθρέπτης
    αρνείται να σ´ αναγνωρίσει
    με σαφείς προθέσεις !!
    Εκείνες του σάβανου !!!!

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη