Η σωτηρία της ψυχής
Είναι πολύ μεγάλο πράγμα,
Σαν μια πληγή που αιμορραγεί
Χωρίς πόνου σημάδια.
Όντως την κράτησες αγνή
Ως έγραψεν η Μοίρα
Στον άλλο Κόσμο που θα πας
Βασίλισσά σου η πείρα,
Θα διαφεντεύει σ’ αστρικούς
Κόσμους και μονοπάτια
Απάτητα από άυλα
Όντα, Θεών αχνάρια,
Αφ΄ όσο ζούσες ‘κει στη Γη
Τον πι’ όμορφο πλανήτη
Κατάφερες την έντυσες
Μ’ ουράνιο γρανίτη.
Και να την τώρα η αμοιβή,
Σε αιώνια παλάτια
Παρέα με αρχάγγελους
καβάλα σ΄ άσπρα άτια.
Θα διαφεντεύει τ’ Άπειρο
Κι οι μέρες σου κι οι νύχτες
Όμορφα όντως θα κυλούν.
ΨΥΧΗ ΚΑΘΑΡΙΑ ΕΙΧΕΣ.
Αφήστε το σχόλιο σας