Ακολούθησε πιστά τις οδηγίες. Δεν ήταν εύκολο, αλλά είχε επιτέλους τελειώσει. Δε μπορούσε να πιστέψει στην τύχη του, πως αυτό το κομμάτι χαρτί είχε βρεθεί στα χέρια του. Κανείς δεν τον πίστευε, αλλά τα είχε καταφέρει. Είχε φτιάξει μια χρονομηχανή!
«Θα μπορούσα να αλλάξω τον κόσμο με αυτή», σκέφτηκε.
«Πρέπει όμως να σκεφτώ πολύ προσεκτικά την κίνηση μου, διότι μπορώ να τη χρησιμοποιήσω μόνο μία φορά».
Δεν του πήρε πολλή ώρα. Την έβαλε σε λειτουργία και ταξίδεψε πίσω στο χρόνο. Μερικές μέρες μόνο. Είχε ταξιδέψει στο σημείο που είχε αρχίσει να φτιάχνει τη μηχανή.

Ήταν πολύ περίεργο να αντικρίζει τον εαυτό του αλήθεια. Μόλις ο παρελθοντικός εαυτός του έκανε διάλλειμα να αναπαυτεί, άδραξε την ευκαιρία και άρπαξε το χαρτί με τις οδηγίες, φροντίζοντας να μην γίνει αντιληπτός από κανέναν. Έβγαλε ένα κουτί σπίρτα από την τσέπη του και έβαλε φωτιά στο χαρτί. Το μόνο που έμεινε από αυτό ήταν οι στάχτες του. Έτσι δε θα μπορούσε ποτέ να φτιάξει τη χρονομηχανή. Πάντα απεχθανόταν τις ευθύνες…