Λένε ότι ο γραφικός χαρακτήρας του ανθρώπου καθρεφτίζει σε μεγάλο βαθμό τον ψυχικό του κόσμο, (δεν λέω τον πνευματικό, να εξηγούμαστε).

Εσείς, βρίσκετε σωστή τούτη εδώ τη ρήση; Αν ναι, εξηγείστε μου παρακαλώ, πώς μια ιατρική ρετσέτα, του κατά τα άλλα ικανότατου γιατρού, έχοντος και τα τετρακόσια της οκάς εις το μυαλό του,  είτε αυτός είναι ο κουράντε είτε όχι, οσάκις γράφει μία συνταγή, εγώ να κάνω απέλπιδες προσπάθειες να ξεχωρίσω έστω και μια λέξη, αλλά να καθίσταται αδύνατον; Με αφήνει δε κατάπληκτη το γεγονός ότι η φαρμακοποιός μου δεν έχει απολύτως κανένα πρόβλημα για το τι θέλει να πει ο ποιητής. Σε σημείο να βάζω με το νου μου, μη και μεταξύ ιατρών και φαρμακοποιών υπάρχει κάτι σαν μυστικός κώδικας ένα πράγμα, που δεν γίνεται αντιληπτός από τους μη επαΐοντες. Αλλιώς δεν εξηγείται αδερφέ.

Στο Δημοτικό που πήγαιναν οι γιατροί, δεν υποχρεούνταν να μαθαίνουν αντιγραφή και καλλιγραφία; Πώς και μετά τις βασικές τους σπουδές στράβωσε τόσο πολύ η γραφή τους; Άρα λοιπόν οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι το κάνουν ΣΚΟΠΙΜΑ. Το βασανιστικό ερώτημα λοιπόν που γεννάται, είναι ΓΙΑΤΙ;

Απορίας άξιον δε, ότι οι απίστευτες αυτές ρετσέτες  που έχουν άμεση σχέση με ό,τι το πιο ευαίσθητο όπως είναι η υγεία μας, σχεδόν ποτέ δεν παρερμηνεύονται. Δεν ακούστηκε ποτέ πράγματι κάτι τέτοιο. Τώρα θα μου πείτε και να γινόταν κάτι τέτοιο θα γινόταν γνωστό; Όχι βέβαια. Αλλά πάλι με το να μην τους γίνεται από τον ιατρικό σύλλογο έστω μία παρατήρηση σημαίνει ότι αυτός είναι ο κανόνας και κάπου αποσκοπεί.

Κάποιος φίλος έκανε μία καταγγελία, αλλά γύρευε ψύλλους στ’ άχυρα ο χριστιανός, γιατί ως γνωστόν κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει. Τού έστειλαν απαντητική επιστολή από την οποία δεν έβγαζε λέξη και αποτάθηκε στο μεταφραστικό τμήμα του φαρμακοποιού, που σημειωτέον ήταν ένα κοριτσάκι που μόλις είχε πάρει την άδεια του φαρμακείου του. Κατάλαβε η μικρή μια χαρά τόσο το τι έγραφε η επιστολή όσο και το τι ζητούσε. Γιατί ναι, κάτι ζητούσε. Και ξέρετε ΤΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΙ;

Κρατηθείτε:

‘’Παρακαλούμε όπως δακτυλογραφήσετε ή καθαρογράψετε την επιστολή σας, γιατί από το χειρόγραφό σας είναι αδύνατον να κατανοήσουμε το αίτημά σας!!!…’’

Λάβετε δε υπ’ όψιν, ω αγαπητοί αναγνώστες, ότι τα γράμματα του εν λόγω φίλου, είναι τόσον ευανάγνωστα, που και ένα παιδάκι της Α’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΎ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ. Ο άνθρωπος, καλλιγράφος εκ πεποιθήσεως και όχι με γράμματα σαν  των παλαιών διανοουμένων, με τις ουρίτσες και την μη διακοπτόμενη γραφή, έγινε φυσικά έξαλλος.

«Ρε σεις σφουγγοκωλάριοι» τους ανταπάντησε, «ρε δεν ντρέπεστε καθόλου που θα με δουλέψετε και από πάνω; Μια ζωή στην Βουλή των Ελλήνων κρατούσα πρακτικά που τα διάβαζαν αρχηγοί του Κράτους, που σημαίνει ότι θα έπρεπε να καταλαβαίνουν και την παραμικρή μου λέξη, επί ποινή φυλακίσεώς μου έτσι και παράβλεπα κάτι, ή δεν πρόσεχα τι λέω. Και έρχεστε τώρα εσείς με τα ορνιθοσκαλίσματά σας να μου το ανταποδώσετε με καταφανή εκδικητικό τρόπο ζητώντας μου ΝΑ ΔΑΚΤΥΛΟΓΡΑΦΗΣΩ τα κείμενό μου;

ΕΣΕΙΣ γιατί ΔΕΝ  το κάνετε, ω επίγειοι Θεοί;

Ρε πάτε καλά;

Την λέξη ΦΙΛΟΤΙΜΟ την έχετε ακουστά; Φοβάμαι πως όχι.

Εγώ -και να το ξέρετε- για το θέμα τούτον θα σας πολεμήσω, γιατί με την συμπεριφορά τής γραφής σας με απαξιώνετε σαν άνθρωπο και μάλιστα μορφωμένο. Δεν με υπολογίζετε και δεν μου επιτρέπεται η συμμετοχή στα θέματα που αφορούν τα ιερά και τα όσια της ίδιας της υγείας μου. Να ξέρω τι είδους φαρμάκι καταπίνω βρε αδερφέ. Δεν έχω αυτό το δικαίωμα λες; Μπορεί να θέλω να ρίξω μια ματιά στο GOOGLE. Nα διαβάσω περισσότερες λεπτομέρειες για τις παρενέργειες από αυτές που αναγράφονται στο προσπέκτους του φαρμάκου, πριν αυτές εφορμήσουν κατά του πολύπαθου οργανισμού μου. Δηλαδή πρέπει πρώτα να πάθω και μετά ο γιατρός να μου αλλάξει φάρμακο; Τι να πω! Αυτό που συμβαίνει με τους γιατρούς δεν συμβαίνει με κανένα άλλο… επάγγελμα, να το πω; Λειτούργημα να το πω, αν υποθέσουμε ότι σαν τέτοιο λογαριάζεται; Αν είναι ποτέ δυνατόν να λογιέται ως λειτούργημα κάτι που αν ΔΕΝ ΤΟ ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΕΠΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΑ ΥΠΕΡ ΤΗΕ ΥΓΕΙΑΣ ΣΟΥ. ΘΕΕ ΜΟΥ!!! Ας μη ξεφεύγουμε όμως από το θέμα.

Εγώ αγαπητέ ιατρικέ σύλλογε στον γιατρό μου πήγα για να βρω την υγειά μου και επιθυμώ να γίνω κοινωνός της θεραπείας μου. Συνεννοηθήκαμε; Στο εξής, έτσι και πάω σε συνάδελφό σας και με απαξιώσει μέσω ρετσέτας (ον εστί μεθερμηνευόμενον ’’σκάσε και κατάπιε το φάρμακό σου’’), θα του κάνω μήνυση αν δεν βγάζω τα γράμματά του. Και παράλληλα ας ελπίζω ότι οι άλλοι σας συνάδερφοι δεν θα μνησικακήσουν εναντίον μου και μου πουν να πάω να πνιγώ έτσι και ζητήσω την βοήθειά τους, γιατί σας το λέω και αμαρτίαν ούκ έχω, ναι μεν εγώ θα πάω να πνιγώ κατά την προτροπή τους, αλλά θα πάρω και καμπόσους από δαύτους στο βαθύ ποτάμι του πνιγμού…»

Αυτά έγραψε ο φίλος στον Ιατρικό Σύλλογο κα περίμενε να δει τις αντιδράσεις τους.

Μα αντίδραση ουσιαστική καμιά. Γιατί δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν αντίδραση μία και μόνη φράση που έλαβε με μήνυμα στο FB: ’’ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΑΣ ΥΠΟ ΕΞΕΤΑΣΙΝ’’.

‘’ΆΛΛΟ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ. ΠΟΙΟ ΑΠ’ ΟΛΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΟΥ’’, σκέφτηκε ο ταλαίπωρος. ‘’Ανοίξαμε τα κιτάπια μας και φέραμε στην επιφάνεια παθογένειες που έχουν κακοφορμίσει και δεν παίρνουν γιατρειά. Πού ξέρεις όμως; Γιατροί είναι, επιστήμονες, ε, όλο και κάτι περισσότερο από μένα στα θέματα υγείας ξέρουν. Εννοείται ότι παράλληλα ας κάνουμε τον σταυρό μας να μην χαλάσει και κανένας αξονικός τομογράφος, καρδιογράφος, μαγνητογράφος και άλλα πανάξια μηχανήματα, χωρίς την βοήθεια των οποίων συνταγή δεν γράφεται πάει και τελείωσε. Και άντε τότε να δούμε ποιος δεν θα καταλαβαίνει ποιον. Το μηχάνημα τον γιατρό ή ο γιατρός το μηχάνημα; Κάτι δηλαδή, σε ελεύθερη μετάφραση, σαν την σχέση της ρετσέτας με τον ασθενή και ο Θεός να βάλει το χέρι του με τους επί της γης ‘’βοηθούς’’ του.

Φαίνεται όμως ότι εκεί στον Ιατρικό τον Σύλλογο, το καλοσκέφτηκαν το πράγμα και ω του θαύματος οι συνταγές έπαυσαν να γράφονται ιδιοχείρως αλλά γράφονται ηλεκτρονικά, οπότε και το κυρίως θέμα μας θεωρείται πλέον λήξαν.

Για τα άλλα θέματα, που παρεμπιπτόντως αναφέρθηκαν, πού ξέρεις μπορεί και γι΄ αυτά να βρεθεί κάποια λύση.

Μακάρι.

ΑΜΗΝ…