Σ’ ένα όμορφο μέρος κατοικούσαν νεράιδες και ξωτικά!

Κάθε χρόνο την ημέρα των Χριστουγέννων έφευγαν από τ’ όμορφο δάσος και περιπλανιόντουσαν στις πόλεις και στα χωριά τριγύρω.

Τους άρεσε να σκαρφίζονται αστεία και να γελούν με τους ανθρώπους κι όταν περνούσε η Πρωτοχρονιά μαζευόντουσαν και πάλι στο μαγικό τους δάσος.

Σε μία από τις νεράιδες, όμως, τη Φωτεινούλα, δεν της άρεσε να ενοχλεί και να τρομάζει τον κόσμο, κι ειδικά τα παιδάκια,  όπως έκαναν οι άλλοι…

Αυτή ήθελε να κάθεται ήσυχη και να διαβάζει!

Καμιά φορά μονάχα πήγαινε στ’ όνειρο κανενός από τα παιδάκια που ξεχνούσε ο Άγιος Βασίλης και την επόμενη μέρα αυτό το παιδάκι έβρισκε το δώρο του κάτω από το δέντρο…

Την παραμονή των Χριστουγέννων, που οι άλλες νεράϊδες και οι καλικάντζαροι έβγαιναν και γύριζαν στις πόλεις τριγύρω, εκείνη έπαιρνε “το βιβλίο των Χριστουγέννων” και διάβαζε…

Όμως τι περίεργο! Δεν το έβρισκε σήμερα πουθενά… Έφαγε τον κόσμο να ψάχνει αλλά τίποτα!

Έτσι, λυπημένη αποφάσισε κι εκείνη να πάει μία βόλτα στην πόλη να βρει τις άλλες νεράιδες…

Όταν έφτασε στην πιο κοντινή πόλη, συνειδητοποίησε πως δεν ήξερε πού να ψάξει!

Στο δρόμο, αφού μεταμφιέστηκε σε ζητιάνα, για να μην τρομάξει τα παιδάκια, βλέπει ένα κοριτσάκι να κάθεται σε μία κούτα μόνο του και να ανάβει και να σβήνει τα σπίρτα του… Οι περαστικοί έριχναν ένα βλέμμα και μετά έφευγαν βιαστικοί…

Εκείνη την ώρα η μικρή την κατάλαβε και της είπε:

«Θέλεις να έρθεις και να ζεσταθείς κι εσύ; Να έχω σπίρτα, θα τ’ ανάψουμε και θα ζεσταθούμε!»

«Ναι, βέβαια, αλλά εσύ δεν θα έχεις να πουλήσεις μετά αν τα χρησιμοποιήσουμε κι οι δύο!»

«Δεν με πειράζει!»

Έτσι, η Φωτεινούλα έμεινε με το κορίτσι αγκαλιά μέχρι το άλλο πρωί…

Την επόμενη μέρα οι περαστικοί τρόμαξαν, όταν είδαν ότι το κοριτσάκι έλειπε από την θέση του! Ύστερα, λυπήθηκαν με την συμπεριφορά τους… Τόσο καιρό έβλεπαν ένα μικρό παιδί να περιπλανιέται μόνο του στους δρόμους και να προσπαθεί να ζήσει πουλώντας σπίρτα κι αυτοί δεν του είχαν δώσει καμία σημασία!

Όμως, το κοριτσάκι τώρα ένοιωθε ασφάλεια και χαρά στο δάσος μαζί με την καινούργια του φίλη, την Φωτεινούλα, κι εκεί έπαιζαν και γελούσαν! Κρύο δεν ένοιωθε τώρα, μόνο χαρά!

Είναι Χριστούγεννα και μπορούν να συμβαίνουν θαύματα!