Η νύχτα δεν περνάει μακριά σου
κι εγώ σβήνω τ αστέρια
για να ξημερώσει…
Κι εσύ εκεί…
Πέρα από μένα, μακριά από μένα να χαζεύεις στο ημίφως ποιος ξέρει τι…
Έτσι κι εγώ φτιάχνω γέφυρες
για να ενώνω ερήμους
απέραντης μοναξιάς μακριά σου!
Κάνω ένα τσιγάρο και θα κοιμηθώ…
Σ’ εφτά λεπτά το σβήνω σ’ ένα γεμάτο τασάκι…
Η παρουσία σου δεν μου φτάνει.
Είναι σαν
τον καπνό που εκπνέω…
Τον βλέπω και σε λίγο
χάνεται στα χρώματα της αυγής…
Ήρθε το ξημέρωμα.
Καινούρια μέρα ξεκινά
κι εγώ έχω μαύρους κύκλους
από την αϋπνία πάλι.
Έχω την ελπίδα να
σε δω…
Κάποιος είπε ότι…
η ζωή είναι λίγη και λήγει…
Συμφωνώ σ’ αυτό.
Λοιπόν, θα ιδωθούμε απόψε;
Αφήστε το σχόλιο σας