«Η ζωή είναι λίγη», ένα ποίημα της Ρίτσας Μπακογιάννη 

Η νύχτα δεν περνάει μακριά σου

κι εγώ σβήνω τ αστέρια

για να ξημερώσει…

Κι εσύ εκεί…

Πέρα από μένα, μακριά από μένα να χαζεύεις στο ημίφως ποιος ξέρει τι…

 

Έτσι κι εγώ φτιάχνω γέφυρες

για να ενώνω ερήμους

απέραντης μοναξιάς μακριά σου!

Κάνω ένα τσιγάρο και θα κοιμηθώ…

Σ’ εφτά λεπτά το σβήνω σ’ ένα γεμάτο τασάκι…

 

Η παρουσία σου δεν μου φτάνει.

Είναι σαν

τον καπνό που εκπνέω…

Τον βλέπω και σε λίγο

χάνεται στα χρώματα της αυγής…

 

Ήρθε το ξημέρωμα.

Καινούρια μέρα ξεκινά

κι εγώ έχω μαύρους κύκλους

από την αϋπνία πάλι.

 

Έχω την ελπίδα να

σε δω…

Κάποιος είπε ότι…

η ζωή είναι λίγη και λήγει…

Συμφωνώ σ’ αυτό.

Λοιπόν, θα ιδωθούμε απόψε;

 

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη