“Η βλάβη”, γράφει η Βάσω Αποστολοπούλου

Να έχεις βολευτεί ωραία και καλά στη θέση σου, 27 F, στο παράθυρο. Να είναι γεμάτο το αεροπλάνο κι ωστόσο η μεσαία θέση, η 27 E, να μένει κενή και να ακουμπάς το μπουφάν, το βιβλίο, το μπουκάλι με το νερό  ενώ ο τύπος στην 27 D να έχει ήδη αποκοιμηθεί πριν φύγουμε από τη φυσούνα. Να έχεις δέσει τη ζώνη και να περιμένεις την απογείωση -λατρεύω τις απογειώσεις και για την αίσθηση της απόδρασης που σου χαρίζουν και για την αίσθηση της δύναμης όταν βρυχώνται οι κινητήρες στο φουλ και σηκώνουν το σιδερένιο πουλί των δεκάδων τόνων στον αέρα-.

Και ξαφνικά να σβήνουν τα φώτα, να κλείνει ο εξαερισμός,  να παύει κάθε ήχος (ακίνητοι ακόμη). Ο 27 D ξύπνησε, με κοίταξε απορημένος -και σάμπως τι να του πω, την ίδια απορία είχα κι εγώ- τη στιγμή που ο κυβερνήτης ανακοίνωνε ότι προέκυψε κάποια βλάβη στο «βοηθητικό ηλεκτρικό σύστημα» που «ξεκινάει τις μηχανές» και ότι το ελέγχουν τώρα και να τον συγχωρούμε για την μικρή καθυστέρηση.

«Τέλος πάντων… φτιάξτε το και να φεύγουμε καμιά φορά», μουρμούρισα συγχισμένη ενώ ξεκίνησε ένα σούσουρο ανάμεσα στους επιβάτες που δεν ξεχώριζες αν ήταν γκρίνια για την καθυστέρηση ή ανησυχία. Στο τέταρτο απάνω νέα ανακοίνωση – ακόμα το πάλευαν και να τους ξανασυγχωρούμε αλλά σύντομα θα το έλυναν. Νέο σούσουρο, ψύχραιμη εγώ, ταραγμένος ελαφρά ο 27 D. Στο μισάωρο ωστόσο ο κυβερνήτης  μας είπε ξανά μανά τα ίδια προσθέτοντας  όμως ότι «το σύστημα αυτό είναι απαραίτητο μόνο για να πάρουν μπρος οι μηχανές και δεν το ξαναχρειαζόμαστε σ’ όλη τη διάρκεια της πτήσης» – καρατσεκαρισμένο αυτό, φίλτατε κυβερνήτα, ή να θυμηθώ όλα τα “Mayday” επεισόδια που έχω δει;

Όχι ότι με απασχόλησε ιδιαίτερα το θέμα, τα ταξίδια με το αεροπλάνο δεν με φόβιζαν ποτέ. Αν είναι να σου κάτσει η στραβή, θα σου κάτσει και στο μπαλκόνι σου πίνοντας καφέ, οπότε γιατί να το μιρμιρίζουμε; Το μόνο που με άγχωνε ήταν η καθυστέρηση κι αν θα προλάβαινα την connecting flight (σας παρακαλώ, οι όροι είναι διεθνείς, δεν φταίω εγώ!) για να φτάσω στον προορισμό μου. Φαίνεται όμως ότι κάποιοι δεν το έβλεπαν ακριβώς έτσι γιατί η επόμενη αναγγελία (τρία τέταρτα ήδη η καθυστέρηση) ήταν ότι «σε λίγα λεπτά είμαστε έτοιμοι για αναχώρηση αλλά υπάρχουν δύο επιβάτες που θέλουν να κατέβουν κι αυτό θα μας καθυστερήσει λιγάκι παραπάνω» – δυο επιβάτες που, προφανώς, δεν άντεξαν την αγωνία του «θα πέσει-δεν θα πέσει» κι αποφάσισαν να μην το ρισκάρουν.

Τελικά φύγαμε με καθυστέρηση μιας ώρας και όλα πήγαν καλά, για να με διαβάζετε τώρα δηλαδή! Μέχρι και την connecting flight κατάφερα να προλάβω στο τσακ τρέχοντας ασθμαίνουσα με τα μπαγκάζια στο χέρι από πύλη σε πύλη!

Καλά μας ταξίδια, φίλοι μου!


Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:

Η Βάσω Αποστολοπούλου γεννήθηκε στη Βέροια, όπου και τελείωσε το δημοτικό. Αυτή είναι η πατρίδα της, η πόλη της καρδιάς της, παρ’ ότι κατάγεται από την Πελοπόννησο και τη  μετέπειτα ζωή της -μέχρι και σήμερα- την έχει ζήσει στην Αθήνα.

Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάσθηκε ως γιατρός στο Εθνικό Σύστημα Υγείας έως τον Δεκέμβρη του 2013, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Είναι παντρεμένη με τον γιατρό Μανώλη Αναστασίου και έχουν αποκτήσει δυο γιους.

Η λογοτεχνία και η μοναδική ελληνική μας γλώσσα πάντα την γοήτευαν. Φανατική αναγνώστρια αμέτρητων βιβλίων, αποφάσισε κάποια στιγμή να περάσει από την ανάγνωση στη συγγραφή. Το Δεκέμβριο του 2010 εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα με τον τίτλο «Το βαλς μιας ζωής» (εκδόσεις ΙΒΙΣΚΟΣ) κι από τότε δεν σταμάτησε να γράφει τόσο στον πεζό όσο και στον ποιητικό λόγο.

Σήμερα ζει μόνιμα με τον άντρα της στο εξοχικό τους, στο Λαγονήσι, και μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στο γράψιμο, τη φροντίδα του κήπου και των αγαπημένων της τετράποδων (φανατική φιλόζωος, έχει τέσσερα σκυλιά και οχτώ γατιά, όλα από αδέσποτα), τη μαγειρική και τη θάλασσα, την οποία λατρεύει.

Αγαπημένο της  νησί η Άνδρος κι αγαπημένη πόλη η Γενεύη, όπου ζει και μεγαλώνει ο δίχρονος εγγονός της και η νεογέννητη εγγονή της.

Ίσως σας αρέσει και

2 Σχόλια

  • Βάσω Αποστολοπούλου
    7 Ιουλίου 2016 at 05:05

      Ευχαριστώ πολύ για την ζεστή φιλοξενία, Κατερίνα μου!

    • Κατερίνα Ευαγγέλου - Κίσσα
      14 Ιουλίου 2016 at 17:30

      Η χαρά μου είναι απερίγραπτη που βρίσκεσαι με τις αγαπημένες μου ιστορίες σου στη Λόγω Γραφής Βάσω μου! Καλώς ήρθες και… καλές πτήσεις!

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη