“Ζωή μου”, ένας μονόλογος από τη Λένα Μαυρουδή-Μούλιου

«Κοντεύει έξι /αυτή η πρώτη λέξη /στα χείλη που ’χει μπλέξει/ και δεν μπορεί να βγει….» Έτσι δεν έλεγε ο αείμνηστος Μάνος; Και τώρα κάπως έτσι το λέω κι εγώ και ας με συγχωρέσει Εκείνος γι’ αυτή μου την ασέβεια. Είναι ορισμένες φράσεις κοινότυπες με την εξής ειδοποιό διαφορά. Τις λέει, ας πούμε, ο Μάνος και γίνεται ένα αθάνατο πανέμορφο τραγούδι, τις λέω κι εγώ ο κοινός θνητός και περνιέμαι είτε σαν άτολμος ερωτευμένος, είτε σαν ένας κομπλεξικός που τα ΄χει παίξει με τις λέξεις.

Σαράντα χρόνων μαμούχαλος και είμαι για πρώτη μου φορά παραληρηματικά ερωτευμένος. Ποιος; ΕΓΩ που έλεγα ότι κανείς και τίποτα δεν θα βρεθεί ποτέ να διαφεντέψει την καρδιά και τη ζωή μου. Το έλεγα αυτό το έρμο το ΠΟΤΕ και ήρθε αυτό να επιπέσει πάνω μου σαν οδοστρωτήρας για να εκδικηθεί. Και να ‘μαι τώρα ερωτευμένος τόσο, που και τα λόγια μου τα χάνω προσπαθώντας να της πω πόσο πολύ την αγαπώ.

Και να πεις ότι πρόκειται για κανένα κοριτσόπουλο όπως πολύ πιθανόν όλοι νομίσατε; Όχι. Το αντικείμενο του πόθου και της λατρείας μου είναι μία ώριμη γυναίκα δέκα ίσως και περισσότερα χρόνια μεγαλύτερή μου με μια ασύγκριτη προσωπικότητα και τόσο ελκυστική, που και εκατό χρόνων να ήταν το ίδιο θα την θαύμαζα και θα την λάτρευα αναμφισβήτητα.

Δεν θα μπορέσω ποτέ να την δω, σαν τα χρόνια περάσουν, παρά ίσως σαν μια μεστή Θεά που δώρο μού έκανε την αγάπη της, πράγμα για το οποίο θα αναρωτιέμαι πάντα πώς το έκανε για έναν ανούσιο τύπο σαν εμένα. Το γεγονός είναι όμως ότι το έκανε, κάνοντας κι εμένα τον ευτυχέστερο άντρα επί της γης.

Είναι περίεργο αυτό που μου συμβαίνει και έχω πλήρη συναίσθηση του ότι έπαψα να υπάρχω στην μορφή που με ήξερα, Είμαι ένα καινούριο άτομο με άλλον χαρακτήρα και ας λένε ότι ο χαρακτήρας του ανθρώπου δεν αλλάζει ούτε με τα χρόνια, ούτε από συγκυρίες.

Αγαπώ ό,τι εκείνη αγαπάει. Μου αρέσει ό,τι εκείνης της αρέσει και όχι δεν έχω αλλοτριωθεί, δεν είπα τέτοιο πράγμα. Αλλά να, άλλαξε η ματιά μου στα πράγματα. Από τη δική της οπτική γωνία βλέπω πια τα πάντα και μ’ αρέσει. Είναι μια ματιά ουσίας και ομορφιάς. Με άλλα λόγια και μεθερμηνευόμενο, για μένα αυτό είναι ο ΕΡΩΤΑΣ.

Εσείς πάλι, κατά την προσφιλή σας συνήθεια, θα μου τον πείτε τον κακό σας τον λόγο ότι και καλά αφού είναι τοις πάσι γνωστόν ότι ο έρωτας έχει ημερομηνία λήξης, πώς και θα είμαι ερωτευμένος μέχρι τα εκατό της χρόνια; Τι να σας πω δεν ξέρω, κάθε τι έχει και τις εξαιρέσεις του και ίσως εγώ να είμαι μια από δαύτες.

Όλοι λένε στην καλή μου πόσο δα τυχερή είναι να έχει έναν άντρα να την αγαπάει τόσο. ΜΑ εγώ με τη σειρά μου απορώ με την ερώτηση που της κάνουν. Γιατί, ΕΜΕΝΑ έπρεπε να ρωτούν αν γνωρίζω το πόσο τυχερός είμαι που με τίμησε με την αγάπη της. Με έκανε ποιητή. Με έκανε μουσικό. Όλα αυτά φαίνεται βρίσκονταν εν υπνώσει μέσα μου και ο έρωτας τα έφερε στην επιφάνεια. Έγιναν χείμαρρος που κατέκλισε κάμπους και πεδιάδες, μετακίνησε βουνά και πλημμύρισε ποταμούς και έφερε τσουνάμι στην καρδιά μου. Με έκανε ζωγράφο, ακόμη και γλύπτη. Απίστευτο. Και να πεις ότι έγινα ένας ζωγράφος του δρόμου στο στυλ των συναδέλφων μου της Μονμάρτης; Μα οι πίνακές μου βρίσκονται  στις μεγαλύτερες του γκαλερί του κόσμου και για τα ποιήματά  μου προτάθηκα ακόμη και για το Νόμπελ Λογοτεχνίας!!!

Είναι στιγμές που έχω την αίσθηση ότι κάποιος μού κάνει πλάκα και ότι αυτός ο κάποιος δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον αγαπημένο μου τσαχπίνη μικρό Θεό. Και τρέμω στην ιδέα μη και πάψει με τις σκανταλιές του να μου προσφέρει την εύνοιά του κάποια στιγμή. Αν το κάνει, τότε είναι που κι εγώ θα του πω: «Ναι μεν είσαι ΕΡΩΤΑ ΑΝΙΚΗΤΟΣ ΣΤΗ ΜΑΧΗ αλλά σε τούτη τη μάχη τη  συγκεκριμένη σού έλαχε να χάσεις. Γιατί μήτε εσύ ακόμη τα κατάφερες να με κάνεις να πάψω να λατρεύω την κυρά μου, τη μούσα μου, τη θεά μου, τη Ζωή…»

Ίσως σας αρέσει και

2 Σχόλια

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη